Gisterenavond hebben we gepland om vandaag naar George te trekken. Het trein- en transport museum moet echt de moeite lonen. Bovendien kan men vanuit het museum een treinrit maken van een drietal uur. Roger en Greta waren reeds vroeg in de weer om kippeleverpastei te maken en brood te bakken. Er is immers ook een picknick stop voorzien.
Tegen de klok van negen trekken we erop uit. Eerst nog een stop in het grote warenhuiscompex van George. Er moet daar een goed kapsalon zijn, en Hilde is dringend aan snijden, kleuren en blazen toe. Binnen een paar dagen immers komen de twee koppels Belgische vrienden eraan, en tegen die tijd moet ze ersnel (Westvlaams voor mooi) uitzien. Het rendez-vous wordt vastgelegd op 13 u, en dat past precies in het treinschema.
De ingang van het Transport Museum in George.
Het treinmuseum van George is inderdaad een echte aanrader.Er staan niet minder dan veertien stoomlocomotieven opgesteld. Van de Kessler-Johannesburg, de eerste stoomlocomotief tot de veel modernere Garrett, maar ook nog veel rijtuigen uit vervlogen tijden, waaronder een coach van de koninklijke trein uit 1947 en de Paul Kruger coach om er maar een paar te noemen. Al deze treinen staan opgesteld in een omgeving van mooie stationnetjes, wachtzaaltjes of perronnetjes. Zelfs een mooie verzameling oldtimer auto’s.
Prachtige oldtimers.
Treinen en oldtimers.
Van de menu’s tot de eetbestekken uit de restauratiewagens, van de bagagekarretjes tot de kostuums van de kaartjesknipper, noem maar op… alles wat met treinen te zien heeft. We vinden ook veel herinneringen terug uit onze jeugdjaren.
Restauratiewagen met tentoongesteld kookgerei, eetbestekken en menu’s.
Stoomlocomotieven alom.
Precies in een oud station.
Vooraan is de bus voor passagiers, achteraan voor struisvogels.
Tot we plots opgeschrikt worden door een luide stem; “Group of Greta, group of Greta !!!”. Het treintje dat slechts over 27 plaatsen beschikt zit al afgeladen vol op vier plaatsen na… deze van de group of Greta. We kunnen zelfs niet meer naast elkaar zitten. Maar Greta zou Greta niet zijn moest ze daar geen mouw kunnen aanpassen. Binnen de kortste keren worden twee van de zitstoelen verplaatst en kan ze ook nog een passagier overhalen om zich wat te verplaatsen, en de klus is geklaard. Daar gaan we… Bij het buitenzijden uit het station moet reeds een wissel omgesteld worden.
Deze Madame zal ons in de goede richting sturen.
Het zal een unieke ervaring worden. Onze powervan kronkelt door de Garden Route over de Outeniqua Mountains. We sporen door het bos, verschillende bergpassen en door zes tunnels. We rijden langs watervallen en door fijnbos, we zien protea’s, vogels en klein wild.
We sporen langszij de Outeniqua bergen,
door vele tunnels…
door schilderachtige landschappen.
Ongeveer halfweg maakt ons treintje een stop. We zijn aanbeland bij een panoramische picknickplaats. Er staan banken en tafeltjes verspreid over het terrein. De picknickmandjes worden her en der bovengehaald.
De picknick wordt opgesteld.
De kippeleverpastei, het versbakken brood en nog ander lekkers.
Na een klein halfuurtje worden we teruggeroepen door de treinfluit. En we weten al dat treinen niet veel geduld hebben. Tussen de bomen ontdekken we nog een markante begraafplaats van een zekere Johan Stols. Natuurlijk niet Johan Stollz. Gelukkig maar.
Johan Stols. Gelukkig niets te zien met onze Johan Stollz.
Wanneer we bij het treintje terugkomen doet de machinist mij het voorstel om de besturing van hem over te nemen. Kan ik toch niet weigeren. Dit kan niet zo moeilijk zijn… je hoeft zelfs niet te sturen.
Zonder stuur… ’n fluitje van ’n cent!
Daar willen Roger en Greta natuurlijk een kiekje van.
En weg zijn we…
Tegen 12u30 zetten we zonder kleur- of andere scheuren terug voet aan de grond in het museum. Voor hetgeen we deze voormiddag niet te zien kregen hebben we nu nog een kwartiertje de tijd. In enkele van de luxewagons mogen we zelfs binnenwandelen. Een paar van die wagons zijn volledig gereconstrueerd, zelfs met wassen beelden.
Restauratiewagen met wassen beelden…
Prachtige Lounge car.
Nog een wassen beeld ???
Er kan nog een grapje af.
Machinekamer van een stoomtrein.
We moeten ons weeral spoeden om tijdig bij die kapper van Hilde te zijn. Prachtig salon, in de stijl van bij ons. “STYLS” is de naam. En ze kappen zelfs heren ook. Ze hebben toevallig een gaatje vrij om er een heertje tussen te schuiven. Twintig minute later sta ik op de stoep met een fris gesneden kopje. Niet vooraleer echter een selfie genomen te hebben. En en passant neem ik ook een fotootje van Hilde en haar kapster.
Ik en mijn kapster.
Bij Hilde duurt het nog een tijdje.
Wij gaan intussen wat rond laveren in het grote winkelcomplex. Een koffietje kan er ook nog bij en we hebben nog de eerste slok niet genomen of Hilde belt reeds dat zij ook al klaar is. En ze is content met haar coupke.
Content met haar nieuw coupke.
Nu kunnen we terug naar Wilderness. We houden nog even een halte in het centrum. Roger wil ons daar nog een Galerij tonen en een Belgische pralinier. Een dame uit Antwerpen maakt er lekkere pralines uit echte Callebaut chocolade.
Greta en Hilde met de Antwerpse pralinemaakster.
Nu nog een laatste omwegje. In een nabijgelegen natuurpark “Malachite” staat een observatiehut van waaruit we met enig geluk een mooi zicht krijgen op verschillende watervogels. Daarheen dus…
Op weg naar de observatiehut.
Vanuit een kijkluikje in de hut hebben we een prachtig zicht op de lagune. We krijgen inderdaad heel wat vogels te zien. Jammer genoeg hebben we geen vogelboek bij en kunnen we ze ook niet allemaal thuiswijzen.
Mooie vogels (zonder naam…)
Op slechts een paar meter van onze observatiepost krijgen we een paar prachtige aalscholvers in het vizier. Ze komen terug van een duikvlucht en laten nu hun veren drogen.
Twee mooie aalscholvers.
Was me dit een drukke dag. En Roger breidt er nog een puntje aan. Op het boventerras verrast hij ons op een heerlijke braai. Het is een zwoele warme avond met een mooigekleurde hemel. Jammer dat dit hier weeral onze laatste avond is bij Roger, Greta en “Just For 2”
Roger aan de braai.
Prachtige hemel bij volle maan.
Onze laatste avond bij “Just For 2”. Veel te vlug voorbij.
Schone foto van jullie beiden!
Ge ziet er nog altijd goed uit, maar ja, normaal zeker als je net van de kapper komt…