Om 7u30 worden we al gewekt door de priemende zonnestralen die door de spleten van de lattestores in onze ogen schijnen. Heerlijk… Er is zon, er is elektriciteit; wat wil je nog meer. Wegens wat slenteren en laptoppen wordt het toch nog rond 9 uur voor we ons aanmelden voor het laatste ontbijt in African Queen. Ditmaal worden we bediend door Pearl, de blanke assistente van Marc. En Marc zelf, die bereidt ons een ommeletje (weeral van eigen kweek) met reepjes spek om “U” tegen te zeggen. Achteraf verloopt de vereffening van de factuur ook vlekkeloos, en we nemen nog een kiekje van de ganse crew vooraleer de African Queen adieu te zeggen.
Marc, Pearl, Marjolijn, en Hilde.
Marc, Marjolijn, mezelf en Hilde.
We vertikken het om Ellen van de GPS te volgen omdat we denken dat we vandaag de weg beter kennen dan Ellen, maar ook omdat we over Hout Bay en Camps Bay naar Cape-Town willen. We moeten nu wel de tolweg volgen die over Chapmans Peak loopt.Met zijn slingerende wegen en waanzinnige uitzichten is Chapman’s Peak niet alleen een toeristische trekpleister, maar ook een populaire fotografie locatie.De weg brengt je van Noordhoek naar Hout Bay. De negen kilometer lange Chapman Peak Drive telt 114 bochten en verrast elke bestuurder met een adembenemend landschap.
We verlaten Noordhoek richting Chapmans Peak.
Prachtige uitzichten vanop Chapmans Peak.
Met de Atlantische Oceaan aan je rechterhand en groene bergtoppen aan je linkerhand willen we niets missen.
Overal waar we halt houden is het adembenemend mooi.
Spijts onze vele haltes zijn de negen kilometer véél te vlug afgehaspeld. We staan in de haven van Hout Bay zonder dat we het goed beseffen. Op een tweetal plaatsen bemerken we zeehonden die ons schijnen te begroeten. Maar er zijn ook aalscholvers en meeuwen van de partij.
Zeehonden komen ons begroeten
alsook aalscholvers
en natuurlijk ook meeuwen.
Bij het verlaten van de haven valt ons oog op twee naast elkaar liggende kunstgalerijen. Alleen al de buitenkant is zeer aantrekkelijk, dus zetten we onze Nissan opzij. In de Hout Bay Gallery maken we kennis met John Hargitai, een vloeiende man die honderduit vertelt over de kunstenaars die hij vertegenwoordigt. En hijzelf ontwerpt meubeltjes die hij op ingenieuze wijze samenvoegt. Zij worden ook met een speciale lak behandeld.
John Hargitai tussen zijn vele kunstwerken.
en dit zijn de meubeltjes van John.
Net tegenover John’s Galerij vinden we de GHUBAgalery van Nederlandse Nel Luyendyk. Een zeer sympathieke madam die ook van wanten weet. Haar Galery is grotendeels gevuld met eigen werk.
De GhubaGalery van Hollandse Nel.
We rijden nu een stukje door en een paar kilometer voorbij het mondaine Kalk Bay arriveren we in Clifton waar we een heerlijk strandrestaurantje kennen, de Bungalow. Op de parking komt prompt een parkwachter op ons af en die vraagt zomaar of ik terug petjes bij heb. Inderdaad, de man herinnert zich nog dat hij verleden jaar een rennerspetje van mij kreeg. Straf hé! Dat verdient nu wel twee petjes, want hij vertelt dat hij ook nog een zoon heeft. Hij vertelt dat hij uit Burundi komt en zijn naam is Cowboy Odary. Strange!
Cowboy Odary met zijn nieuw petje.
The Bungalow… place to be!
De sfeer op het grote terras van Bungalow doet weeral aan de Côte d’Azur denken. Het spel van de wind in de golven van de Atlantische oceaan is overweldigend.
Het spel van de wind en de golven.
Bungalow doet denken aan de Côte d’Azur. De bergketen op de achtergrond noemt “De twaalf Apostelen”
Zalig genieten…
We houden het bij een steak tartare voor Hilde en calamares voor mij, doch beiden in voorschotelversie. Meer dan voldoende. Tegenover ons tafeltje is een grote tafel gedekt voor een dertigtal personen. Het is bijna 15 uur als het gezelschap eraankomt. Een komplete familie met grootmoeder, kinderen en kleinkinderen. Als ze de Champagne “Mum” klinken heffen ze “Happy Birthday” aan, en wij zingen natuurlijk uit volle borst mee. En wat blijkt nu; ze vieren het verjaardagsfeest van de Bomma die vandaag maar liefst 96 jaar oud is. Aan de dame te zien zou je de cijfers bijna mogen omdraaien.
Oma (96) met kleindochter.
Wij zetten nu onze weg naar Cape-Town verder. Er resten ons nog slechts een vijftiental kilometer te gaan. Aangekomen in de ons bekende WESTIN hotel worden we hartelijk begroet. Ze zijn precies allemaal blij dat we terug zijn. Dat gevoel geven ze ons tenminste. Terug een goede kamer, ditmaal op verdiep 10. Vanavond rond 21 uur komt vriend Herman Declercq aan, maar we maken ons een beetje ongerust omdat hij in de laatste drie dagen op niets heeft gereageerd. Niet aan telefoon, niet op SMS en ook niet op de mails. Hem nu nog verder opbellen heeft geen zin, want hij zou nu moeten op het vliegtuig zitten. Het enige dat we weten is dat hij met Mango airlines vliegt. Wegens ons gebrek aan informatie maken we dat we reeds om 20 uur aan de arrivals van de airport staan. En wat dacht je; om 20u10 is er een Mango vlucht verwacht komende van Johannesburg. Wat een opluchting; Herman is mee met die vlucht. We begroeten hem hartelijk en maken nog een grapje met iemand die een zekere Mister Deklerk aan het opwachten is. Daar hoeft een kiekje bij!
Waar is Mister DEKLERK ?
Terwijl Herman op de intercontinentale vlucht van Dusseldorf naar Johannesburg meer dan 25 kg bagage mocht meenemen is dit op zijn laatste binnenlandse vlucht van Johannesburg naar Cape-Town beperkt tot 18 kg. En daar zit hij natuurlijk zwaar boven. Maar Mister Declercq zou Mister Declercq niet zijn als hij hiervoor geen oplossing zou vinden; twee broeken boven elkaar en maar liefst drie vesten… zie foto.
Zeer herkenbaar ! In de Bungalow hadden we vorig jaar samen onze “laatste maal” vooraleer terug naar België te vliegen.
Het is fantastisch om jullie avonturen dagelijks via deze blog te kunnen volgen en nu dat wij het daar ook een beetje kennen zijn het allemaal mooie herinneringen die terugkomen.
Geniet ervan !
Wij hadden vorig jaar ook een zalige maaltijd in Bungalow, op “t strand. Daar waan je je inderdaad aan de Côte d’ Azur maar dan zonder de drukte en met een rekening die je met een glimlach erbovenop betaalt. Dus da’s echt genieten!