Alleen met z’n tweetjes wel te verstaan. ‘t Wordt afkicken en wennen, en de verslagen zullen véél korter zijn. Het begint al goed na het reuzen-ontbijt van de Westin. Bibi heeft geen goesting om mee te trekken naar ‘t Waterfront, en Hilde trekt er dan maar op haar eentje heen. Met het shuttlebusje van het hotel. In de vroege namiddag is ze terug daar, met uitgebreid relaas over haar belevenissen en met een belegd broodje Made in Waterfront. Lekker! We maken een wandeltochtje rond het hotel en het tegenoverliggend ICC Internationaal Congres Centrum. Prachtige architectuur van het gebouw met zijn hoge toren. Wij zijn al dikwijls onachtzaam voorbijgegaan aan een hoge rode moderne mannentorso die voor de toren staat opgesteld. Toevallig valt onze aandacht nu op het bijhorend koperen bord met de uitleg over dit kunstwerk. Na dit aandachtig gelezen en vertaald te hebben zullen wij dit mooie beeld nooit meer achteloos voorbijlopen.
Deze namiddag willen we ook een bezoekje brengen aan een heel speciale wijk in Kaapstad, namelijk “De Waterkant”. Niet te verwarren met Waterfront. Aanvankelijk was het de bedoeling geweest om hier een appartement te huren om drie dagen te verblijven met de vrienden. En daarom willen we de Waterkant nu wel eens van dichter bekijken. Wij weten niet precies waar de wijk gelegen is; dus spreken we maar een taxi aan. We zijn nog niet goed gezeten of de taximan laat ons al uitstappen. De Waterkant is inderdaad niet veel meer dan 500 meter van ons hotel verwijderd. De wijk telt maar een viertal straatjes, waaronder de bijzoderste, de Loader street. Deze straat is zo kleurrijk, als het ware uit een postkaartje weggeplukt.
De Waterkant lijkt een gemoderniseerde versie van de Bo-Kaap , een trendy wijk die de kleurrijke, vrolijke, semivrijstaande huizen heeft onderhouden en zelfs heeft geaccentueerd, door ze te herstellen in modieuze huisjes die samen met de geplaveide straten met rijen bomen en een spectaculair uitzicht doen denken aan het New Yorkse Greenwich Village en de Londense wijk Soho.
We springen even binnen om wat documentatie bij “Waterkant Village”, een organisatie die een dertigtal panden groepeert. Panden welke je geheel of gedeeltelijk kunt huren als vakantieverblijf.
Een heel speciaal concept met tal van accommodatiemogelijkheden, en dit in alle prijsklassen. Leuk aan het systeem is ook dat je bijna altijd je eigen voordeur hebt, waardoor het lijkt alsof je hier eventjes woont. De huizen die je hier kunt huren zijn grotendeels in handen van buitenlanders, die hun huis hebben ingericht, en het af en toe eens zelf gebruiken. Voor de rest van het jaar verhuren ze hun pand via “Waterkant Village”. We genieten van een cappucino op een schilderachtig binnenpleintje waar rond de fontein verschillende retaurants, winkeltjes en ook een paar kunstgalerijen gevestigd zijn.
Tevreden over het nieuwe dat we weeral ontdekt hebben trekken we naar onze vertrouwde Westin. We brengen de avond daar door in de gezellige sfeer van het upperdeck restaurant op de 21e verdieping. Het unieke zicht van daaruit over de ganse stad blijft verwonderen en bekoren.
begrijpen zeer goed dat de verslagen korter zullen worden, nu jullie alleen zijn…Genieten is ook een werkwoord.