Woensdag 15 Maart. Genieten van Paternoster.

Eerste nacht goed geslapen in “De blauwe mossel”. Inderdaad… dit is de naam van onze kamer.

Op het ontbijt valt ook niets aan te merken.

Gedurende het ontbijt raken we aan de klap met het koppel naast ons. En zij slapen toevallig ook naast ons, namelijk in “de witte mossel”. Ellen en Bob zijn een Belgisch koppel uit Brecht (Antwerpen). Zij wonen 8 maanden per jaar hier in Gordons Bay (Zuid-Afrika), en de overige 4 maanden in België.

Na het ontbijt een uurtje papperassen op het terras aan ons kamer. De uil zit hier niet op de pereboom, maar wel boven Hilde’s hoofd.

Met Herman hebben we afspraak om 12 u. Dus nu nog tijd genoeg om een lange wandeling te maken op en rond het strand. En ik heb geluk; mijn knie houdt goed stand.

De vissersbootjes lopen vlot binnen. En de meesten hebben een goede crayfisch (kreeft) lading bij.

De beelden blijven bekoren.

En ook het hinterland straalt charme uit…

We vertikken het om de vuile was uit te hangen. Alleen maar propere…

Tegen 12 uur maken we onze opwachting bij Herman. En willen of niet moeten we daar een apéritiefwijntje proeven.

Na dat onverwachts intermezzo stappen we een beetje verderop voor een lichte lunch in Benguela Blue. Hier overleggen we de planning van deze namiddag. Alles kan… niets moet. Enkel genieten.

We worden bediend door deze lieve dame. En bovenop krijgen we nog wat extra info om onze todo lijst van deze namiddag aan te vullen.

Aan de winkel van Paternoster zouden we wel een fiets huren. Maar gezien mijn knieprobleem besluiten we uiteindelijk dit toch niet te doen.

Intussen is Herman een ijsje aan het afsnoepen van een schoolmeisje.

Op het dak van een van die witte huisjes zijn twee meisjes aan het uitrusten…

…en iets verderop is een dame terug in haar mosselschelp gekropen. Herman wil ze bevrijden, maar het lukt niet.

Hilde wil een foto bij mijn hoek. En die krijgt ze ook.

We willen nog even naar Wolfgat, het beste restaurant van de wereld gaan kijken. Maar is dat hier nu rechts of links?

We nemen rechts, en we hebben geluk. We komen aan de achterdeur van “Wolfgat”. Dit kleine restaurant werd in februari 2019 uitgeroepen tot het beste restaurant ter wereld tijdens de World Restaurant Awards in Parijs. Dit intieme restaurant met 20 zitplaatsen is gevestigd in een charmant gerenoveerd vissershuisje aan de kust van Paternoster. biedt een unieke ervaring, waar diners uit de eerste hand getuige kunnen zijn van de passie en toewijding van chef-kok Kobus van der Merwe.Het zijn de innovatieve technieken, toewijding aan duurzame praktijken en selectie van lokaal geproduceerde ingrediënten (waarvan de meeste afkomstig zijn van Paternoster zelf) die deze ervaring zo buitengewoon maken. Het restaurant is vernoemd naar de nabijgelegen Wolfgat-grot – een archeologisch wonder met overblijfselen van een oude cultuur.

Zelfs aan de voorkant zou het nooit in je hoofd opkomen dat we hier bij het beste restaurant van de wereld staan.

Een reportage van de Franse televisie La deux uit 2019 over Wolfgat. Ikzelf mocht ook even mijn gedacht zeggen in die reportage.

Soms is het zoeken om een beetje schaduw te vinden.

Vanavond afspraak in “The Noisy Oyster”

Gelukkig hadden we hier gereserveerd, want het restaurant is FULLY BOOKED.

Gezellig en feestelijk…

En wat eten we in The Noisy Oyster? Je mag drie maal raden. JUIST!

En we eindigen de avond terug met Load Shedding.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *