We worden gewekt met een beeld dat we in Afrika niet gewoon zijn. Sombere hemel en dikke regendruppels.
En nog een beeld dat we in Afrika niet gewoon zijn…
Deze voormiddag hebben we hier een toevallige maar leuke babbel met een Belgische vriend des huizes van Kristien. Hij is tuinarchitect en constant in de weer met allerhande grote projecten. Hij wordt zelfs aangezocht om kinderspeelpleinen aan te leggen in verschillende townships. Het is leuk en tegelijk interessant om zijn verhalen te aanhoren.
Het blijft regenen, en de rest van de voormiddag trekken we ons terug in de kamer. Bloggen, internetten en een beetje WORDFEUD spelen.
Deze middag rijden we naar Klapmuts (What’s in a name) om het wijndomein Glen Carlou te bezoeken. Niet alleen voor de wijn, maar ook omdat er aanpalend een leuk restaurant is, en zelfs een kunstgalerij. Een goed tijdverdrijf bij zulk triestig weer.
Inderdaad, een heel speciaal restaurant. Links een rij fauteuils waar de bezoekers kunnen aan wijn tasting doen. In het midden een lange glazen vloer, waardoor je de wijnvaten in de kelder ziet liggen. En rechts de restaurant tafeltjes.
Een heel speciale opstelling toch. Niet alleen van boven naar beneden, maar ook van beneden naar boven moet er wel iets te zien zijn.
Gekonfijte eend met alles erop en eraan. En dit voor 9,5€. Wie doet beter?
Onze dienster krijgt een Wiske cadeau.
En van het restaurant kunnen we direct in de kunstgalerij terecht.
Zou dit de Waregemse Du Toit zijn?
En dit zal ook wel geen echte Van Gogh zijn…
Intussen is Hilde er ook nog een paar aan het inblikken.
Dat kan dan wel een de Gloire zijn…
Alle genres, alle stijlen. Alles kan… niet moet.
Eenmaal terug in “Perle du Cap” blijven we voor de rest van de namiddag en de avond rustig op ons kamer. We krijgen nog onverwachts bezoek van Yum, de kater van Kristien. Rond 20 uur nuttigen we nog een geroosterd toastje met een glaasje Chenin Blanc, en dat is het voor vandaag.
Beste
Iedere keer als we de blog bekijken staan we verstomd van het mooie Zuid-Afrika met mooie galerijen, leuke en gezellige restaurantjes. Isabelle vraagt of ze kookles of recepten kan verkrijgen van al dat lekkers. Hier is het momenteel aan het regenen met pijpenstelen.
Ik zou best ook een spelletje “Wordfeud” spelen maar ken het jammer genoeg niet. Ook “Glenn Carlou” ken ik van de heel lekkere wijn die ik via Geert heb leren kennen. Ook het bezoek aan de Town chip is impressionant hoe die mensen moeten overleven. Dank voor de mooie foto’s en verhalen. Veeeeeeeeeeeeeele groetjes