Gepakt en gezakt staan we in de receptie, en stipt op het afgesproken uur 10u30 komt onze driver Jacq aangereden. Voordat wij het goed beseffen heeft hij reeds al onze bagage in de koffer geladen.
Een klein uurtje later arriveren we aan hotel “The Hermitage” in Kalk Bay. Ziet er zeer mooi uit, maar wel zeer klein voor een hotel.
We worden verwelkomd van Clare en haar vondeling Chip. En wat blijkt alras; dit leuke villa-hotel heeft slechts twee kamers. Binnen de kortste keren krijgen we inzicht in de indeling van het villa-hotel.
Als we naar buiten kijken informeren we bij Clare waarom er een Belgische vlag in de tuin hangt. Dit heeft ze speciaal gedaan om ons te verwelkomen. Hier komen we toch wel een beetje week van.
Aansluitend op onze super slaapkamer mogen we ook ten alle tijde gebruik maken van een mooie living. Wat kun je nog meer verlangen?
Ons privé terrasje valt toch ook niet te versmaden. Misschien staan ons hier leuke momenten te wachten.
Eenmaal uitgepakt riskeren we ons aan een bezoekje aan Kalk Bay. Links van de weg leuke boetiekjes…
Langs de rechterkant; False Bay.
Iets verder op onze wandeling een Cubaans restaurant. “Cape to Cuba”. Alleen al voor de mooie voorstellingen zou je binnenglippen. Hetgeen we dan ook doen…
In dergelijk interieur smaakt zowel een double expresso als een caipirinha.
Inderdaad… geen gewoon decor.
Lange wandeling terug naar onze “Hermitage”. Hilde zoekt heil aan het zwembad, terwijl ik een beetje de achterstand van mijn blog tracht goed te maken. Voor de rest van de namiddag houden we het rustig. In de vooravond hebben we een babbel met onze hoteluitbaters Clare en Peter. En hier komt ook Vanessa zich bijvoegen. Zij is de gast van de tweede hotelkamer, en sinds jaren komt ze hier. Zij is een Engelse dame en fervente golfspeelster Qua golffaciliteiten kan niets boven Zuid-Afrika.
Tegen 20 uur wandelen we tot het dicht bijgelegen restaurant “Harbour House”. Het is hier gezellig druk. We zitten naast een gezelschap Duitsers, die één en ander te vieren hebben. Af en toe laten ze ons meegenieten van de ambiance.
We genieten van een bordje calamares, die we mengen met een slokje Durbanville Sauvignon blanc. Tegen 22 u trekken we terug naar ons hotel, maar hoewel het slechts 400 meter ver is, komt het toch wat bangelijk over. Sinds een half uur is het loadshedding; dit betekent dat op bepaalde momenten voor een paar uur de stroom uitgeschakeld wordt. Het is dus pik-pik donker, en het voelt toch wat akelig aan. Maar een kwartiertje later zitten we gelukkig goed en wel op onze kamer.