>Mooi weer vandaag. De rode bisschop is ook weeral op de afspraak.
Vandaag krijgt de bisschop zelfs het gezelschap van een gele diaken.
Onze safari van vandaag gaat deze middag rond 14u van start. We blijven echter niet bij de pakken zitten en besluiten om vanuit onze B&B Hitgeheim een uitstap te maken naar het centrum van het stadje Addo.
Het wordt een ritje van een tiental kilometer. Onderweg ontmoeten we een paar leuke tafereeltjes.
We trekken een “SPAR” binnen om enkele ingrediënten te kopen voor de lunch van deze middag.
Dominique rekent af met de kassierster. Alles klopt.
Aan dit madammeke te zien wordt het vandaag een zonnige dag. Veel dames smeren hier een wit poeder op het aangezicht; dit moet onze zonnecrème vervangen.
Die gepoeierde madam heeft ook een schat van een baby.
De picknick van deze middag vindt plaats op het terrasje van onze kamer. Eenvoudig en goed. Boterhammetje met fruit. Moet ook eens kunnen. En we voelen ons al in de safari mood; er zitten een viertal grote motten in de gordijnen van ons kamer.
We laten die motten hun gang gaan. En genieten intussen van ons terrasje.
Om 13u30 worden we met een Jeep van ons hotel naar de startplaats van Scotia Safaris gebracht.
De startplaats van Scotia ligt op ongeveer 45 minuten hier vandaan. Onze driver weet te vertellen dat dit de “arme safari route” genoemd wordt. Langs deze weg moeten we niets betalen, terwijl we wel door een wildpark rijden.
Er is zefls al een beetje wild te bespeuren, maar in dit gedeelte mogen we geen halt houden.
In het laagland ontdekken we ook al een kudde olifanten.
We arriveren in het Schotia kamp.En worden direkt ingelijfd in de jeep van gids Edward.
Instappen en wegwezen. Maar eerst vertelt Edward nog een en ander over wat ons allemaal te wachten staat. In feite zal deze safari uit drie delen bestaan. We vangen aan met deel 1. Veel dieren te spotten, maar praktisch geen big-five exemplaren.
en een wrattenzwijn. We krijgen ze één na één in het vizier.
We genieten met volle teugen van alles wat het park te bieden heeft.
Een giraffe hadden we vandaag ook nog niet gezien…
We krijgen ook een prachtexemplaar van een olifant in het vizier. Of beter gezegf; een olifant met een prachtexemplaar.
Rond 17 u is er een sanitaire stop voorzien. Met koffie, koekjes en light drinks.
Op de stopplaats is er in een hoeje een kleine voorstelling. Skeletten en beenderen van de verschillende dieren uit het park.
Een half uurtje later zijn we terug op stap (met de Jeep). Nu wordt het pas echt serieus… We worden al direct op een familie olifanten getrakteerd.
We passeren een plas waarin twee nijlpaarden liggen te soezen…
… ook een paar krokodillen die zich goed gecamoufleerd hebben.
Iets verderop nog enkele spelende zebra’s…
… en nu… le moment suprème… de koning van de dieren…
In al zijn glorie ligt hij daar te genieten in het zonnetje.
We volgen heb tot aan een waterput waar hij zijn dorst gaat laven.
Tot in onze Jeep horen we hem sloeberen.
We hebben nog maar pas de waterplas verlaten, of daar krijgen we twee neushoorns in het vizier.
Onze gids Edward vraagt nu aan het gezelschap om gedurende de eerstvolgende twee dagen geen foto’s van deze rhino’s op instagram of facebook te plaatsen. (Op het ogenblik van deze blog publicatie zijn de twee dagen gepasseerd) Aan de hand van dergelijke publicatie’s kunnen stropers de coördinaten ophalen, en kennen ze de juiste positie van die dieren. Wie zou daaraan denken? De stropers uiteraard. Edward weet er nog bij te vertellen dat drie jaar geleden bij één van de rhino’s een hoorn werd afgezaagd. Gelukkig zou die intussen grotendeels zijn terug gegroeid.
Iets verderop hebben we weeral geluk. Moeder leeuw met kaar kroost.
Jawel, zelfs de ganse familie.
Om en om klauteren de peuters over de rug van Mama Lion.
Om 19 uur maakt Edward halt aan een omheinde afspanning. Hier komen de verschillende Jeeps tesamen voor een soort zelfbediening avondmaal.We zitten samen aan een gereserveerde tafel met het gezelschap van onze Jeep.
Het wordt een beetje nagenieten en verteren van wat wij deze namiddag allemaal beleefd hebben.
In een nabijgelegen annex is een potloodkunstenaar een tekening van een olifant aan het afwerken.
Ongeveer vier weken werkt hij aan elk werk. En het onderwerp zijn altijd dieren. Prachtige realisaties.
Hoe meer je ze in detail gaat bekijken, hoe mooier ze worden.
Een foto moet er natuurlijk ook vanaf.
We hebben nog een gesprek(je) met de artiest. En dit eindigt uiteraard ook met een foto van de man en zijn werk.
Luc en Dominique willen er ook wel eens bij.
Intussen heb ik een gesprekje met een koppel uit ons Jeep gezelschap. Laurence Ducret en haar echtgenoot. Het zijn Fransen van Montélimar, en ze zijn heel goed bevriend met Piet Huysentruyt. Jawel… het gesprek is ingezet, maar nog verre van beëindigd.
Intussen zit de rest van ons safarigezelschap in de Jeep op ons te wachten.
In het schemerlicht gaat onze zoektocht nu verder.
Mooie profielen aan de horizon…
Een groepje springbokken dichterbij.
Het is nu bijna gans donker geworden. In de halogeenstralers van de Jeep ontwaren we nog een eenzame olifant.We naderen nu stilaan het punt waar we deze middag gestart zijn. Daar staat de Jeep van onze Hitgeheim B&B op ons te wachten. Afscheid dus van onze gids Edward en van ons Jeep gezelschap. Het zal 22 uur worden voor we terug Hitgeheim bereiken. Na zo’n mooie dag verlangen we enkel nog naar ons nestje.