07:30 het is overtrokken en (slechts) 20 °C. Vandaag vertrekken we van Port Elizabeth naar Plettenberg. Omdat de B&B afgeladen vol zit heeft men onze ontbijttafel op het terras gedekt.
Rond 10 u afrekenen en wegwezen. Na een tachtigtal kilometer verlaten we de autostrade om langs de kust verder te gaan. We hebben toch tijd genoeg.
Jeffreys Bay wordt onze eerste stop. Een klein stadje dat enorm populair is bij de surfers. 
We snuiven even de ambiance van het stadje en de zee op, maar we hebben het nogal vlug allemaal gezien.
Enkele tientallen kilometer verder bereiken we St Francis Bay.
St Francisbaai is een vrij nieuw dorp met 5.000 inwoners, dat uit verschillende boerderijen is ontstaan. Het oorspronkelijk deel bestaat exclusief uit witte huizen met rieten daken.
We bemerken een bord dat verwijst naar een lokale markt “MILKWOOD MARKET”, en daar willen we wel eens op af. 
Na wat vraag- en zoekwerk bereiken we het pleintje waar een dertigtal kraampjes zijn opgesteld.
Zowel vrouwen als mannen en kinderen kunnen hier een gadget, een speeltje of een kleedje vinden. 
Spreuken op ceramiek steentjes om de keuken op te frissen.
Een leuke familie marktkramers wil wel eens poseren voor een Belgische toerist.
En die toerist wil samen met zijn vrouwtje wel eens poseren voor een mooi beschilderde muur.
Inventief zijn ze wel…
Van de markt gaat het naar het havengebied van St Francis Bay. op sommige hoekjes doet de haven een beetje aan Port-Grimaud denken.
Zowel aanlegsteigers voor plezierboten…
Maar elke morgen komen hier ook pakken vissersboten hun nachtvangst lossen.
Afrikanen begrijpen niet altijd onze humor, maar als het eropaan komt hebben zij ook wel humor in huis.
Rond 1é uur gaan we koffie of milkshake proeven in café Chocolate Box.
Nu zetten we koers naar Plettenberg Bay, en onze volgende B&B Mandalay House. Nog ongeveer 160 kilometer te gaan. We rijden deels over autostrade maar ook over gewestwegen. Langs Tsitsikama, the Crags, Bitou en ten slotte Plettenberg. Rond 16 uur melden we ons aan bij gastvrouw Erika van Mandalay House.
Na een paar uurtjes installatie in de kamers en de dagelijkse time-out staan we om 18 uur klaar om de stad in te trekken. Op minder dan 500 meter van onze Mandalay passeren we de bureau-villa van Born in Africa, de schoolgemeenschap waar zowel wij als Luc en Dominique een peetkind hebben.
Net op het moment dat wij halt houden stopt daar ook een auto met een vijftal jonge gasten. Eén van hen, juffrouw Robin, komt aan onze wagen informeren als we naar iets op zoek zijn. Robin is een Belgische vrijwilliger bij Born in Africa. Zij heeft er hier vijf maand opzitten, en trekt volgende week terug naar Belgisch Limburg. Met spijt in het hart. Wij vertellen de juffrouw dat wij hier morgen om 10 uur afspraak hebben met Isabelle, de verantwoordelijke van B.I.A. En omdat we hier toevallig passeren hebben we een stop gemaakt.
We maken nog een verkenningsrondrit in Plettenberg Bay. Er is niet zoveel veranderd bij de vorige jaren. Het begint echter plots te regenen, en we besluiten dan maar direct naar ons restaurant “Emily Moon” te trekken. Gelukkig hebben we gereserveerd, en… een tafel “binnen” gereserveerd.
Ons tafeltje is prachtig gelegen met een mooi zicht op de Bitou-rivier. Wanneer de regen ophoudt verschijnt er een prachtige regenboog aan de horizon. Net zoals de vorige jaren is de culinaire kwaliteit hier terug voortreffelijk. Ik kies voor een pasta met zeevruchten den de drie anderen voor een filet-pure met bearnaise. Tegen 22 u trekken we naar onze tram.
Enig mooi, het blijft echt boeien voor jullie ginder maar ook voor ons hier, dankzij het pit in de foto’s en de verhalen