Ons laatste ontbijt 2018 in Zuid-Afrika. Enerzijds tristesse, anderzijds hunkeren naar het thuisfront. Klokslag 11 uur, zoals afgesproken, staat Papie aan de deur om inspectie te doen van de studio en om de sleutel af te halen. Alles is piccobello in orde. Hij krijgt van ons nog een luxepet van ASS cadeau.
Eenmaal alles ingeladen rijden we naar Mouille Point, een wijk van Cape Town die reeds in de richting van de vlieghaven ligt.
Restaurant Sotano ziet er een mooie locatie uit. Met zicht op zee en profiterend van de laatste zonnestraaltjes.
We genieten van een gedeelde pizza, maar het gaat er toch wat weemoedig aan toe. Zou dit de laatste keer geweest zijn of kunnen we volgend jaar nog terugkomen. JAWEL, we komen volgend jaar terug.
Op de muur in de receptie is een wandschildering aangebracht van Stella Artois. We beginnen ons al beetje bij beetje terug in België te voelen.
Tegen 14 uur rijden we naar de airport. Aan het laatste benzinestation laten we onze Toyota voor de laatste keer voltanken. We kunnen nog drie pompisten gelukkig maken met onze drie laatste petjes.
Dit is wel de guitigste.
Onze Toyota terug indienen verloopt ook zeer vlot. Hij is pas gewassen, dus is het zeer eenvoudig om te controleren op eventuele deukjes of schrammetjes. Maar gelukkig niets daarvan. Gedurende onze ganse reis van zeven weken hebben we een dikke 8.000 kilometer afgelegd. Dit komt neer op gemiddeld ongeveer 150 kilometer per dag. We geven onze Toy nog een schouderklopje en trekken gepakt en gezakt het luchthavengebouw binnen.
De paspoort- en bagagecontrole verloopt vlekkeloos. We komen anderhalf uur voor onze vlucht reeds aan in de departure gate. Tijd genoeg dus om nog eens een giraffe te aaien.
Die tweede olifant heeft precies een slagtand verloren.
Misschien toch nog één of ander laatste souveniertje meepikken?
Aan keuze geen gebrek. En aan kamelot ook niet…
Afscheid aan de “Regenboog Natie”.
Stipt op tijd mogen we inchecken voor onze elf uur durende vlucht naar Istanbul.
Bert heeft inderdaad twee mooie zitplaatsjes voor ons kunnen versieren. In twintig minuutjes tijd zit onze Airbus A330 propvol en enkele minuten later hangen we in de lucht boven Cape Town.
Ik wens voor jullie dat je ZEKER volgend jaar terug die mooie reis kunt doen, het was voor mij weer een hele ervaring rijker jullie te mogen volgen. fantastisch Dank u.
Mvg Marleen & Andre