Het is vandaag zaterdag, en dan is er geen kinderkribbe voor Princesse, de kleuter van Pretty. Maar op zaterdag en zondag mag Pretty de peuter meebrengen op haar werk.
We krijgen zelfs een ganse uitleg hoe ze Princesse vastbindt op haar rug. En waarom de zwarte vrouwen een dikke poep hebben.
Martina komt juist binnen op het ogenblik van de fotoshoot. Ze is nog in fitnesskledij maar toch moet ze mee op de foto.
Hilde wil ook wel een poosje de kleine Princesse koesteren.
Na het ontbijt weet Pretty een lang verhaal te vertellen over de dame op de foto.
Zij was de echtgenote van eigenaar Mr Hagmann. Maar enkele maanden geleden (December 2017) is ze overleden. Maar volgens Pretty hangt de geest van die dame nog rond in dit huis.
Herman heeft zich dicht in de buurt van zonnebadende Martina geïnstalleerd, maar de scheper is alert.
Hij is ook een gedroomde babysit.
Nu is het moment aangebroken om afscheid te nemen van Villa La Paz. Van de ganse crew, van Martina en van Princesse. Tot een volgende keer…
Onderweg naar onze volgende B&B in Paarl passeren we het domein “Spice Route”.
Spice Route is ook een wijndomein, maar ze hebben meer te bieden dan wijn alleen. Er is een groot verzamelgebouw met daarin glasblazers, bierbrouwerij, een chocolade fabriek en een wijnproeverij.
De ongecultiveerde wijnranken worden niet van water voorzien en worden ook wel “bush wines” genoemd. De koele wind afkomstig van de koude Atlantische zee geeft voldoende afkoeling aan de druiven gedurende de hete droge zomers en de natte winters. De Spice Route Wine Farm heeft nu ongeveer 140 ha beplant. Alle wijnen worden naar het nabijgelegen Fairview Wine Estate vervoerd om gebotteld en gelabeld te worden.
In de brouwerij brouwt men zowel pils, witbier (amber), pale-ale, lager of triple. Keuze zat dus…
Elk bier wordt op de markt gebracht onder de eigen CBC naam. Dit staat voor Cape Brewing Company.
Herman laat zich bekoren tot een lager biertje. En schijnbaar smaakt het ook.
In de chocoladefabriek is er weinig activiteit wegens weekend. Dit sluit niet uit dat we enkele proevertjes meepikken.
In de glasblazerij is er door diezelfde weekend regel zelfs helemaal niets te beleven.
We kunnen wel naar hartelust rondneuzen in de grote winkel. Op gevaar af van hier of daar iets te breken.
Glas, glas en nog eens glas. In alle mogelijke vormen en kleuren.
Naast de glasblazerij is er een kinderhoekje. Over alles is nagedacht. Kleurpotloden, viltstiftjes, kleurboeken. En of die kleintjes zich daar amuseren.
Eindigen doen we hier in de koffiebranderij. Er is ook een verbruikzaal bij met heel vriendelijk personeel.
Volgens onze dienster is de commentaarwand verleden week gans opgeschoond, en nu staat er bijna niets op. Maar daar zal vlug verandering in komen. Net als verleden jaar maak ik in de kortste keren een “Koffie Van Overstraeten” publiciteit.
Voila se Pierre Van Overstraten. Gratis publiciteit in Afrika. En je moet er mij niet voor vergoeden.
Eenmaal terug op het terras laten we ons gaan aan een wine + charcuterie tasting.
Vier proevertjes wijn en vier hapjes charcuterie. ’t Is eens iets anders.
En nu naar onze B&B “Perle du Cap”. Vier gastenkamers en vier parkingplaatsen.
Kristien de Kinder, de eigenares, kennen we al een vijftal jaar. Ze is momenteel op weg naar school om haar zoontje af te halen. Het overloop zwembad ligt te stralen in de zon. Vanop de boord heb je een prachtig zicht op Paarl. Perle de Cap heeft inderdaad zijn naam niet gestolen.
En wat een fantastische kamer. Met een enorm groot bed voor de King en de Queen.
En wie is hier vanavond ook op logement. Je ziet het al; Ida, de Belgische consul. We zijn reeds afgesproken om vanavond samen een stukje te gaan eten bij restaurant “Noop” in het centrum van Paarl. Maar in afwachting kan er reeds een coupke bubbels of een glaasje rosé vanaf.
Onze gastvrouw Kristien heeft vanavond enkele koppels op bezoek. Samen met haar vriend is ze reeds de barbecue aan het voorbereiden. En ’t zal lekker zijn…
Intussen zijn enkele van die genodigden al aan het landen. Ook Belgen. Gemakkelijke verbroedering dus.
Nog vrienden; dit zijn dan wel Zuid-Afrikanen, maar ook zeer toffe mensen.
Santé!
Kristien straalt van geluk.
Intussen zijn de invités van Kristien voltallig. Voor ons het moment dus om de stad in te trekken naar restaurant Noop. We mogen kiezen voor een tafeltje binnen of eentje buiten. We houden het maar op binnen, want het is tamelijk frisjes aan ’t worden.
Een geweldige ober met Europese roots stelde met veel enthousiasme de specialiteiten voor.
Hilde en Ida hebben Kingklip gekozen terwijl Herman en ikzelf voor lam opteerden. Zeer lekker.
Het was weeral een super geslaagde avond.