8u30 ontbijt. Vouchers voor ontbijt afhalen in receptie. En wie is er van dienst?… jawel, Anne-Marie. Wat is ze blij als ik weer het lied aanhef “Zeg Anne-Marieke waar ga jij naar toe?” Zij haalt onmiddellijk het briefje boven met de tekst van het liedje. Tekst die ze twee jaar geleden van mij kreeg toegestuurd.
In het restaurant worden we het ontbijt opgediend door Dieksie. Als ik de jongen de opmerking maak dat hij gelijkenis vertoont met Denzel Washington repliceert hij direct dat de meest mensen hem vergelijken met onze Belgische voetballer Vincent Kompany. In ’t echt gelijkt hij er inderdaad nog veel meer op dan op deze foto.
Na het ontbijt maken we een ritje naar het nabije Stanford (15 kilometer). Zoals in zoveel andere plaatsen is de kerk potdicht. Onmogelijk binnen te geraken.
The Victoria House daarentegen is wel open. Hier belanden we in een mix van antiek, kunst en rommel.
Inventief zijn ze wel, de Afrikanen. Van een oud fietswiel en wat ijzerdraad weten ze mooie kunstwerkjes te maken.
Nee, dit is geen echte fietser; ’t is een kunstwerkje.
Dit is dan wel echt…
We slenteren van het ene galerijtje in het andere winkeltje.
In deze galerij ontdekken we een viertal schilderijen van onze vriend Marc Alexander (de schilder van dieren en vosjes).
Lunchen doen we bij YUM. We houden het rustig bij een tasje soep met een broodje hesp en kaas. En voor dessert een heerlijk kopje Yum koffie.
Het leuk interieur staat in het teken van het konijn.
Ook al met een bril op…
Leuk om zien wat je met oude tafeltjes en stoelen kan aanvangen.
In de namiddag houden we het rustig. Ook al omdat we grote verwachtingen hebben in de kunstwandeling van deze avond.
Rustige namiddag aan ons zwembadje.
First Fridays ‘in Hermanus is onderdeel van een wereldwijd initiatief om kunst- en kunstgalerijen toegankelijker te maken voor het publiek. Elke eerste vrijdag van de maand blijven kunstgalerijen in het centrum van Hermanus open tot 20.00 uur. Pak een kaart in een willekeurige galerij, wandel door het dorp, geniet van een glas wijn uit een van onze lokale wijngaarden en geniet van het verbazingwekkende aanbod van kunst en aanverwanten. De vele kunstwerken die beschikbaar zijn in de deelnemende galeries, zorgen voor iets voor iedereen. Als u 50 000 Rand wilt uitgeven aan een investeringsstuk van een beroemde Zuid-Afrikaanse meester, zult u het vinden. Als je op zoek bent naar een delicaat porseleinen kommetje van 10 Rand, dan staat het voor je klaar. Als u een kunstenaar aan het werk wilt zien, weet dan dat verschillende galerijen ook de thuisstudio’s zijn van schilders en beeldhouwers. Keramiek, bronzen, glaswerk, juwelen, aquarellen, Afrikaanse artefacten; meer dan genoeg om een uur of twee te vullen met genot en verwennerij.
Iets na vijven stappen we onze eerste van de negentien galerijen binnen. Prachtige werken zijn hier opgesteld. Zowel beelden als schilderijen. Het bijhorend hapje en drankje laten we voorlopig aan ons voorbijgaan.
Een soort Bentley engel…
Glenn Cockx; van deze schilder hebben we een zestal jaar geleden een werkje gekocht.
Hilde bij een mooie dame.
Ik mag ook even bij die madam.
Deze galerijhouder kennen we ook al jaren.
In sommige galerijen loopt er bijna niemand. In andere kan je bijna niet binnen. Heeft misschien iets te maken met de hapjes en de drankjes…
Jawel, dit is een schaakbord.
Een levensgroot beeld van een VIP.
Er zit ook een boekenwinkel tussen de art galeries. Maar zij verkopen wel kunstboeken en oude litho’s.
We hebben een paar vrienden die olifantjes sparen, en dit onder alle vormen; tekeningen, schilderijtjes, beeldjes. In één van de galerijen valt ons oog op twee olifantjes… betaalbaar?… jawel… verkocht. Hilde mag van de galerijhouder eigenhandig de rode klevertjes aanbrengen. Maar op het eigenste moment komt een koppel aandraven, en ze fulmineren dat zij een kwartiertje geleden die werkjes kochten. Er ontstaat een ganse discussie tot de heer in kwestie een rood klevertje bovenhaalt en op Hilde’s voorhoofd kleeft. Zeggend dat hij vanop afstand de aankoopdiscussie volgde, en nu een grapje wilde uithalen. Oef…
Achteraf hebben we een lang gesprek met het koppel. Al vlug blijkt dat we gemeenschappelijke kennissen hebben. Ann De Clerck en haar echtgenoot Stefaan Colle zijn Beaulieu telgen. Sinds meer dan twintig jaar runnen zij Belgatex, de Zuid-Afrikapoot van Beaulieu. En dit in Pietermaritzburg. Het koppel is van Pietermaritzburg, en Andrew Macdonald werkt daar bij de Nedbank als commercieel verantwoordelijke. Hij heeft Belgatex in zijn klantenportefeuille. Zodoende heeft hij regelmatig contact met Stefaan en ook soms met Ann. En Catherine Macdonald kent ook zowel Ann als Stefaan. De wereld is weeral een stukje verkleind, en daar toasten we een paar keer op.
Het laatste kiekje van onze Art Walk. Met een soort Degloire schilderij op de achtergrond.
Na al die hapjes, drankjes en snoepjes kan het souper voor vanavond afgelast worden. Tegen 21 uur op de kamer met boekje en blogje.