1 april; opletten dus voor de aprilvissen. Vannacht heb ik er zelf eentje gelanceerd op mijn Facebookpagina. Er zijn er al een pak ingelopen…
Vandaag, 31 maart mocht ik een Nederlandstalig programma presenteren op Radio Plettenberg Zuid-Afrika. Morgen 1 april om 10u10 kan je een wederuitzending beluisteren in België op Radio 2. Veel luistergenot toegewenst!
’t Is zaterdag; artisanale markt op het kerkplein in Franschhoek. Voor we naar Cape-Town rijden willen we daar toch nog even heen.
Da’s misschien wel iets voor ons Caroline?
Zulke mooie schoenen. Uit daim en staaltjes meubelstof. Dat moeten we ook eens van dichter bekijken…
De man koopt restrolletjes meubelstof op en verwerkt die in zijn schoenen. Als dat niet inventief is.
En de presentatie mag ook gezien worden…
Er staat hier een grote bak om restgoederen te deponeren voor de slachtoffers van de 400 afgebrande huisjes in de township Imizamo Yethu van Hout Bay.
We hebben nog een leuk gesprekje met de pottenbakster Vuyisa. Werken met mijn handen is een deel van mijn cultuur vertelt ze.
Deze twee proberen Afrika een beetje te verplaatsen. Maar ’t zal waarschijnlijk niet lukken. Intussen is het bijna 11 uur. Tijd dus om onze B&B Karob House vrij te geven. Benita heeft de eindafrekening reeds klaar liggen, en vijf minuutjes later zijn we de baan op.
Na een uurtje rijden we reeds het centrum van Cape-Town binnen en ligt onze vertrouwde WESTIN ons al toe te lachen. Je kan er inderdaad niet naast kijken.
Het hotel is compleet volboekt. Immers het Cape Town Jazz festival is hier aan zijn laatste dag. Het heeft plaats hier rechtover in het International Convention Center. Vandaar… Gelukkig hebben wij door toedoen van schoonzoon Bert terug onze “Starhot” reservatie reservatie op zak. Onze mooie kamer staat reeds op ons te wachten.
Aan het publiek in de Westin is het ook goed te merken dat Het Jazz Festival deze dagen doorgaat.
In Cape-Town doen we de verplaatsingen ofwel te voet, ofwel met het busje van de Westin ofwel met de taxi. Dus kunnen we vanaf nu onze Toyota binnenhaven bij Cobus van Europcar. Eenvoudiger kan niet, want die hebben een kantoortje in het hotel. 
We plannen toch nog een uitstapje voor vanmiddag. Het District Six museum. District Six is de naam van een wijk in Kaapstad. Maar niet zomaar een wijk. District Six is gelegen in de zogenaamde ‘city bowl’ van Kaapstad.De wijk heeft een tragische geschiedenis.
Wie aan District Six denkt, denkt aan de zogenaamde ‘forced removals’ – gedwongen verhuizingen – van meer dan 60.000 inwoners in de jaren ’70, de hoogtijdagen van de Apartheid en tegelijk een zwarte pagina in de geschiedenis van Zuid-Afrika.
Hallucinante beelden.
Zelfs jeugdige kinderen steken hier ook iets op over de Apartheid en District Six.
Tegen 16 uur zijn we terug in de Westin, en Hilde gaat nog een uurtje rusten aan het open zwembad.
Een leuk zwembadje op de derde verdieping.
Tegen 18 uur begeven we ons naar het 19e verdiep voor de happy hour. Een whisky-cola, een coupke rosé bubbels en wat zoute koekjes; mooie afsluiter van een mooie namiddag.
Een uurtje later is het al bijna donker. We blijven hier ook voor het dinner en krijgen een goed gelegen tafeltje met een prachtig uitzicht op Cape-Town.
We kiezen voor een sirloin. Mals stukje vlees zoals je alleen maar in Zuid-Afrika kan krijgen.
Dienster Onenisiwe (tracht dat maar eens in één keer uit te spreken) neemt gewillig een kiekje van ons. Tegen 20u30 trekken we reeds naar ons kamer.
Op het uiteinde van de gang van ons 15e verdiep hebben we een zicht op het Jazz festival onder ons. Maar uit veiligheid zijn alle vensters hermetisch afgesloten, en wij horen dus niets. Beeld zonder geluid dus…
Eenmaal terug op de kamer hebben we nog een FaceTime sessie met Bert en Caroline die het weekend in Knokke doorbrengen. Een leuke afsluiter van een mooie dag.