Heerlijk ontwaken onder een felblauwe lucht in Karoo Sun. Vandaag kunnen we wel ter plaatse ontbijten. En dan nog in open lucht. Zalig!
Onze gastheer Reynhardt van Karoo Sun bezit de gave om van de meest simpele zaken toch iets moois te maken. Deze tuinmuur heeft hij opgesmukt met een paar oude kruiwagens en enkele verroeste olievaten. En toch ziet het er origineel en mooi uit.
In het centrum lopen we nog langs bij Alet van de Bottega Gallery met de fotocanvas die moet opgespannen worden. Tegen morgenvroeg 10 uur zal het kader klaar zijn.
Bij het uitrijden van Oudtshoorn passeren we een immens groot kerkhof. De graven liggen verspreid over een afstand van maar liefst twee kilometer. Ik geloof niet dat we ooit een groter kerkhof gezien hebben.
Enkele kilometer verder bereiken we de Meringspoort route. Deze route staat bekend als één van de mooiste in Zuid-Afrika.
Schitterende combinaties van landschappen en kleuren.
Om de haverklap willen we een fotostop houden.
Ik sta wel regelmatig verstomd door de mogelijkheden van mijn iPhone.
Dit beeld doet een beetje aan de Franse Camargue denken…
De torenklok tekent 11u30 als we het mooie stadje Prince Albert bereiken. Om 13 u hebben we afspraak gemaakt met onze vrienden Sophia en Kasjie Bouley. Sophia runt hier een weverijtje met aanpalende mohair boetiek. En Kasjie heeft een kunstsmederij. Samen waren ze een paar jaar geleden bij ons op bezoek in Waregem.
We maken een wandeling door de Hoofdstraat met haar vele specifieke façades.
De art-deco cinema- en feestzaal van Prince Albert. “The Showroom”.
Eenmaal versleten belanden de oude fietsen hier als eye-catcher op het dak.
Een OMKOM STOOR zou moeten een lijkenhuisje zijn.
Maar Prince Albert heeft ook nog andere zaken te bieden…
Van leuke herkenbare antiekwinkeltjes tot…
… verrassend mooie fotogalerijen.
Schitterende oude zwartwit foto’s.
Het is nu stilaan tijd om ons naar de plaats van afspraak, de Lazy Lizard te begeven.
We zijn blij dat voor deze locatie gekozen werd, want deze uitbaters kennen we ook al enkele jaren. De patron is niet alleen restaurateur, maar ook een fervente computerfreak. Vorig jaar heeft hij mij tot tweemaal toe uit mijn computerlijden verlost.
Binnenin zit het afgeladen vol, maar we krijgen een mooi plaatsje op het terras. Intussen zijn Kasjie en Sophia aangekomen. uiteraard hebben we héél wat te vertellen. Zoveel zelfs dat we vergeten ook maar één foto te nemen. Gelukkig gaan we deze namiddag nog naar de weverij, en kunnen we dat nog (gedeeltelijk) goedmaken.
Tegen 14 uur trekken we dan naar de weverij “Karoo Looms”. Mooie en aantrekkelijke façade.
Zelfs de vuilnisbak op straat verwijst reeds naar de mohair wol.
Vooraan bevindt zich de mohair-shop. Schaapjeswol in al zijn vormen. Van strengen tot afgewerkte producten.
Aan de overloop van de shop naar de weverij werd ook al een klein weefgetouw opgesteld. Al ware het maar om de klanten ook naar de weverij te lokken.
Niet alleen weven, ook spinnen van de mohair wol.
Het afgewerkte mohair tapijt mag er best wezen.
Nog vlug de mohair gids doorlopen…
… en dan weeral afscheid nemen van Sophia. Misschien tot deze zomer in Nederland, België of Luxemburg. Want Kasjie, Sophia en de twee kinderen plannen dit jaar nogmaals een reisje naar Europa te ondernemen. Immers, de papa van Sophia woont in Luxemburg, en daar willen ze wel om de twee jaar even op bezoek.
Bij het buitenrijden van Prince Albert toch nog een paar speciallekes in beeld brengen…
Deze drie oeroude boomstronken werden door vier boomkunstenaars bewerkt. Ze zijn er moe van…
Naar dit slachthuis met annex beenhouwerij wil je toch onmiddellijk heen…
De bewoner van deze privé woning heeft inspiratie gezocht en gevonden in de bijbel.
We zijn Oudtshoorn aan het naderen. Dit jaar hadden we nog geen enkele stop over voor die leuke vogels. Dat willen we nu goedmaken.
Nieuwsgierig als altijd staan ze binnen de kortste keren ook aan de afsluiting.
Ontgoocheling alom als ze merken dat ik niets lekkers bij heb.
Vanavond trekken we naar het centrum van Oudtshoorn. Restaurant “Nostalgie”. Ditmaal zonder taxi.
We krijgen een tafeltje op het binnenterras. 
Leuk idee; de onderleggers voor de borden zijn oude 78-toeren platen.
Voor één keer kiezen we voor hetzelfde gerechtje. Een wrap met kip.
Een glaasje witte wijn mag er ook wel bij zijn.
We worden vanavond vriendelijk bediend door Terry. Het lieve dienstertje dringt aan opdat we nog een nagerechtje zouden nemen, maar daar moeten we haar toch wel ontgoochelen.