Ontbijt om 8:30 met alles erop en eraan. Koen en Véronique verzorgen zelf de service, en dat doen ze meer dan voortreffelijk. De schilderijtjes aan de muur zorgen voor de appetijt. In samenspraak met Koen bekijken we onze planning voor vandaag. Koen stippelt ons een grote toer uit. Achteraf beslissen we deze wat in te korten. We zijn immers met vakantie. Dus… rustig aan.We opteren voor een rit naar Tulbagh, met eventueel een bezoek aan een wijnkasteel. We zien wel hoe het uitkomt.
Rond 11 u rijden we Tulbagh binnen. We waren hier reeds verschillende jaren, maar toch trekken we nog even de info binnen. Je weet maar nooit dat er iets is veranderd.
De juffrouw van de info weet ons toch nog wat nieuwigheidjes mee te geven.
We lezen hier in a hurry het Tulbagh verhaal. In 1969 werd het zuiden van Afrika opgeschrikt door een zware aardbeving met het episch centrum in Tulbagh. De aardbeving was zelfs voelbaar tot in Kaapstad. Deze beving had een 6,5 op de schaal van Richter. Veel woningen waren verwoest. Er vielen 7 doden te betreuren. Meestal kinderen in de leeftijd van enkele maanden tot 7 jaar oud.
Tulbagh na de aardbeving van 1969.
Tijdens de aardbeving bleken de slecht gebouwde woningen het eerst te zijn ingestort. Na de aardbeving is met man en macht gewerkt om Tulbagh weer in de oude staat te herstellen. Dat is goed gelukt. In twee jaar tijd was het stadje weer opgebouwd en alle beschadigde woningen weer in oude glorie hersteld. Veel van die woningen dateren uit de Kaaps-Hollandse tijd.
Mooie woningen uit de Kaap–Hollandse tijd.
Eén van de opvallendste nieuwigheden is een Scenic Tractor Ride. Elke avond om 18 u vertrekt een traktor met oplegger voor een rit bij zonsondergang in de omliggende bergen. Op de remorque zijn een zestal banken geînstalleerd die telkens plaats bieden voor 4 à 5 personen. Luc belt Andrew, de eigenaar op. Er is inderdaad nog plaats voor een vijftal personen.
De juffrouw vernieuwt het reclamebord van de tractor tour. Misschien omdat wij vanavond meerijden?
De Hoofd Straat. Allemaal huizen in de Kaap-Hollandse stijl.
Ook dat is Afrika; stomdronken om 11 uur in de voormiddag.
Het kerkje van Tulbagh.
Nog een straattafereeltje.
De zatterik van daarnet is intussen uit zijn roes ontwaakt. Hij strompelt tot bij ons om geld te schooien… wellicht om terug alcohol te kopen? Hij moet het stellen met een petje, en schijnbaar is hij daar ook gelukkig mee.
Het is bijna middag en snikheet. We gaan een fruitsapje drinken op het terras van Hotel Tulbagh. Spijtig genoeg is Izelna, het meisje dat we hier al een paar jaar kennen, vandaag niet van dienst.
Koen gaf ons de raad om voor een lichte lunch naar de wine estate “RIJK’S” te gaan. Er ligt ook een annex-hotel aan dit domein, en daar hebben Hilde en ikzelf een driedaags arrangement geboekt voor binnen een tweetal weken. Goed dus om nu al eens een kijkje te gaan nemen. In het restaurant “Governors” is er altijd plaats voor een leuk gezelschap als het onze.
Luc gaat ons voor naar de receptie van “Governors”.
Hilde ziet het al zitten als wijnconsulente…
In het restaurant hebben we een prachtig uitzicht op de wijnvelden van “RIJK’S”.
We mogen aanschuiven. Op het menu : varkensvlees (ik), lam (Hilde, Luc en Guy) of salade (Dominique). Dat lam is wel onder een heel speciale gedaante geserveerd… ingepakt in een soort loempia pakje. De vrienden hadden wel een ander lam verwacht, maar uiteindelijk viel het toch nog mee. We drinken hierbij een Chardonnay van het huis. “Rijk’s Private cellar”.
Na de lunch lopen we nog even door de Hoofd Straat van Tulbagh. Spijts dat alle huizen heropgebouwd werden na de aardbeving staat er toch nog eentje troosteloos bij. Zes maanden geleden afgebrand. Zit nu volledig in de herstelfase.
Er is er weeral eentje verwoest. Ditmaal door een brand van enkele maanden geleden.
Volledig in de herstelfase. Binnen een tweetal maanden mag niets meer van de brand te zien zijn.
We gaan ook een kijkje nemen in Wolseley, een klein dorpe iets verderop. Niet veel zaaks. We riskeren ons enkele tientallen meter in de township van dat dorp, maar maken wijselijk rechtsomkeer. Eenmaal terug in Tulbagh gaan we een koffietje drinken in “Thing’s I love”. Een cafeteria met winkel in annex. Gelukkig zitten we hier overdekt, want intussen is het buiten weeral lichaamstemperatuur (37°) geworden.
“Things I love” is chocoladewinkel, souvenir-en kledingshop en ook cafetaria. De chocoladebereidingen staan netjes afgedekt tegen de vliegjes en muggen.
Onze dienster met de nieuwe Afrikaanse haarmode trend serveert ons een lekkere cappuccino.
Intussen kunnen de dames ook wat rondsnuisteren in de shop.
Na dit oponthoud moeten we dringend naar Oudekloof, waar we afspraak hebben met Andrew en zijn tractor.
Andrew laat ons één voor één het reglement ondertekenen.
Er zitten al een tiental medereizigers geïnstalleerd op de banken van de remorque. Vooraan de tractor is er een spellement aangebracht waar een paar mensen kunnen in opgevangen worden. Luc en Dominique moeten geen twee maal gepraamd worden.
Luc en Dominique moeten geen twee maal gepraamd worden.
Met veel lawaai vertrekt heel dat zootje de berg op. Af en toe wordt een stop ingelast waar Andrew uitleg geeft over fauna en flora.
Andrew weet ons regelmatig te entertainen.
Prachtige vergezichten.
Een unieke ervaring.
Onderweg worden we overstelpt met fenomenale vergezichten. Na een half uurtje tjokken over het smalle bergpad bereiken we de top. Daar heeft de echtgenote van Andrew intussen een tafel opgesteld met allerlei fuss en buss.
De dame van Andrew heeft incognito een prachtige fuss en buss opstelling gemaakt.
Lekkere hapjes.
Heerlijk frisse wijntjes en lekkere hapjes. Hier moeten we zijn, mannen ! Niet slecht. De “Oudekloof” wijntjes mogen er best wezen. Met het glas in de hand genieten we van de gloed van de ondergaande zon. Langs de ene kant de Riebeek valley en de andere kant de valley van Tulbagh. De fototoestellen en camera’s snappen er op los. Pure magie!
De “Oudekloof” wijntjes zijn super.
Hierbij hoeven geen woorden…
En Andrew blijft maar doorgaan…
Papa neemt een selfie met zijn twee dochters. Ook mooi!
Dit moet er ook nog op…
Leuke receptie… zullen we niet vlug vergeten.
Om 20 u volgt de terugweg naar beneden. Een uurtje later zijn we terug in Church Hill. Koen en Véronique komen nog informeren naar onze belevenissen.
23u lichten uit. Op naar morgen.