Vandaag verhuizen we naar een andere locatie. Laatste ontbijt dus bij African Queen. Bij het afscheid aan Marc en Marjolijn en het vereffenen van de rekening krijgen we van Marc een fles wijn toegestopt. Om het probleempje van verleden jaar volledig uit te wissen. Fijn van Marc.
Afrika op zijn best. Onze afstand voor vandaag is danig klein, en we besluiten om eerst nog even de andere kant op te gaan. Immers, gisteren in Kalk Bay hadden we graag kunstschilder Marc Alexander ontmoet, maar zijn galerij aldaar was veranderd in een restaurant. Men vertelde ons dat hij nu een nieuw atelier geopend heeft in Kommetjie. Dus maken we nu een omweg naar Kommetjie.
Op de binnenkoer van een voormalige boerderij “Imhof Farm” zijn wel twintig winkeltjes, restaurantjes en speeltuintjes ondergebracht.
De boerderij en de schuren zijn volledig omgebouwd tot boetiekjes.
Zebra’s van Sally Wellbeloved. In één van die winkeltjes is een fotogalerij ondergebracht. Twee vriendinnen presenteren hier hun beste kunnen van de fotografie. Als je ’t mij vraagt; Françoise V en Sally W zijn grote talenten.
Drie prachtige koppen van Françoise V.
Selly Wellbeloved. (mooie naam hé!)
Françoise V. Een babbel met de dames, en de belofte van iets op mijn blog te zetten (bij deze) en van elk jaar eens binnen te wippen in hun mooie galerij.
Iets verderop lopen we binnen in een winkeltje waar de porseleinoven juist opengaat. De dame hier maakt fijne juweeltjes van porselein. Hilde twijfelt om een kettinkje met porseleinen hangertje te kopen, maar ze ziet er uiteindelijk van af. Die madame is een commerçante en ze fluistert in mijn oor dat het volgende zondag Valentijn is. Ik tracht in het geheim dit hangertje te kopen, maar dat is zonder Hilde gerekend. Zij heeft het direct in de gaten en de transactie eindigt met een high five tussen die madame en Hilde. Hilde weet dus al wat haar zondag te wachten staat.
Het laatste galerijtje van Imhof is uiteindelijk dat van Marc Alexander, de artiest aan wie ik vorig jaar een vossenschilderij kocht. Maar we hebben pech; Marc is voor een viertal dagen naar Johannesburg. Alhoewel; vrouwtje Lindy is wel aanwezig. 
Lindy Alexander, Marc’s vrouwtje. Samen met Lindy nemen we een kijkje naar de nieuwe werken van Marc. We beloven haar om op het einde van de week nogmaals binnen te komen, want dan passeren we nogmaals in Kommetjie.
Het is reeds 14 uur. We eindigen ons bezoek aan Imhof in de tuin van Blue Water Café. Voor elk een halve portie calamaris en een half uurtje relax. Er lopen paarden, lama’s en zelfs een pauw in de prachtige tuin.
Deze meid tracht haar tot vriend van de pauw te maken. Met wisselend succes.
’n Mooie kop heeft dat diertje wel…
Enkele meter voor onze parking liggen nu vier kamelen waarmee we een tochtje kunnen maken. Maar Hilde zit niet graag op de rug van een kameel…
We hebben een dertigtal kilometer te gaan, maar we moeten wel over de 600 meter hoge chapman’s peak. Zeer smal en kronkeldekronkel. Maar fantastische uitzichten.
We doen het op ’t gemakske en genieten van de fantastische zichten op de Atlantische oceaan.
Geregeld zijn er inhammetjes en uiteraard maken we daar een fotostopje.
Ook een paar artificiële tunnels.
En nu het “moment suprème” van de dag; aankomst aan ons appartement SNOOZE on Hout Bay. Een betonnen constructie op het hoogste niveau van Hout Bay. De tuinier is hier manusje-van-alles. Hij heeft reeds de valiezen vast vooraleer de koffer gans open is. Daarenboven heeft hij ook een pittige naam; Moi Gow. We mogen hem op zijn Westvlaams Moi Gow seg noemen.
Op het eerste zicht beschikken we over alle comfort, en het zal later blijken dat dit ook zo is. Moi Gauw Seg weet ons alles nauwkeurig uit te leggen. Van de Nespresso koffiemachine tot de kookplaat en van de buitendouche tot de Wifi. De bouw is zodanig in de natuur geïntegreerd dat er noch verwarming nog airco nodig is. Wij kunnen het niet geloven want het is buiten 35°. Maar ook dit zal naderhand blijken dat het klopt.
Het bad binnen is het verlengde van een waterpartij buiten.
Hilde zit nog maar pas in bad, of daar komen twee vogeltjes zich ook al wassen. We rijden vlug nog even ’t stad in voor een sandwichke voor vanavond en wat proviand voor de volgende vier ontbijten. Want we verblijven hier vier dagen in ons SNOOZE appartementje.
Ziet er inderdaad niet slecht uit hé! Jullie maken ons echt met de dag jaloerser…. Ondertussen , hier in het herfstige Belgenlandje, gaat alles gewoon zijn gangetje. Het is momenteel krokusvakantie dus het werkritme is iets anders. Enkele drukke dagen maar dan ook eens een dagje vrij….
Blijf ondertussen maar volop genieten van jullie Afrikaanse avontuur.