Zaterdag 2 Februari. Zalig genieten van Afrika.

Tegen 9 uur is iedereen present aan de ontbijttafel, en aan de gezichten valt zo af te lezen dat ze een lange en deugddoende slaap achter de rug hebben. Er worden taken toegekend voor de volgende dagen, en omdat Erik en ikzelf thuis al gewoon zijn van afwassen- en drogen, worden wij voor de volgende dagen tot afwassers van dienst aangesteld. Taak welke wij met de glimlach aanvaarden.

Terwijl de dames wat genieten van de zon, brengen de mannen een bezoekje aan de bouwwerf naast onze Xeni-lodge.

Omdat het zaterdag is wordt er maar op halve kracht gedraaid, en spijtig genoeg werken de spektakelmannen, de dakbewerkers, helemaal niet. Mortelmolens zijn hier nog niet uitgevonden, en er zijn twee mannen die manueel zand, water en aarde mengen en roeren met de schop, en deze loodzware karwei 48 uur per week uitvoeren. Volgt nog een aangenaam gesprekje met enkele van de arbeiders.

Ondertussen is Paul de ganse tijd in de weer om de kleur van het zwembadwater terug om te toveren naar turquoise, en alhoewel Paul de man is die alles kan, schijnt dit hem voorlopig niet te lukken. Door het nachtelijk onweer van eergisteren en het scheuren van een dichting is het water inderdaad ietwat troebel geworden, en dat is helemaal niet naar de zin van Paul.

De winkels sluiten op zaterdagnamiddag, en daarom trekken we met z’n allen nog vlug naar de kleine superette en de bottle-store van het park. Kwestie van niet droog te vallen. De nieuwkomers hebben ontdekt dat er naast de superette ook een klein internetwinkeltje is en Guy, Trees, Erik en Anny besluiten om achteraf te voet terug te keren. In Xeni-lodge is er immers geen WiFi, en het thuisfront wacht ongeduldig op nieuws over hun goede aankomst. De lunch is eenvoudiger dan eenvoudig; een croissant gevuld met hesp en kaas. Kwestie van de afwassers niet meteen te overdonderen. En smaken dat het doet! In de namiddag toeren we wat rond in het park. Omdat het allemaal nieuw is, blijven we halt houden voor elke impala, zebra of nyala. De I-pads en fototoestellen klikken er op los. Bij het naderen van een torenhoge giraffe krijgen we in onze Hyundai aaaah’s en ooooh’s geserveerd, in een soepje van fotogeklik. Heerlijk…

Paul en ikzelf kunnen het niet laten om ook met de Waregemse vrienden het grondstuk te bezichtigen waar Paul verleden week is vastgereden. Het ganse verhaal wordt hier nog maar eens opgedist, en het komt inderdaad veel impressionanter over als we op de plaats van de feiten staan.

Bij het naderen van valavond trekken we naar het nabijgelegen en reeds gekende Ngwenga resort.

Op het buitenterras met zicht op de Crocodile-river genieten we van een biertje en/of wijntje. Pas voor zonsondergang maken we op de overkant van de rivier een spectaculair gevecht mee tussen twee neushoorns. In een wolk van stof vallen ze mekaar aan, alsof hun leven ervan afhangt. Gelukkig zitten we veraf, en laten we de kolossen hun gang gaan. Ze moeten maar zo dom niet zijn…

Omdat het wat frisjes wordt nemen we het avonddinner binnen, en thuisgekomen in Xeni-lodge genieten we nog van een slaapmutsje. Moe maar tevreden trekken we naar onze slaapstee.