Zaterdag 26 januari. Kleine verplaatsing naar Mkuze.

Ons tweede en Laatste ontbijt in Falaza Lodge. Spijt dat het zo vlug voorbij is. En daarenboven regent het. We zijn nog maar pas onderweg, of we passeren een ananas-plantage, waar mensen aan het werk zijn. De ananas wordt gekweekt in gebogen bedden, die overtrokken zijn met een soort zwart plastic, eigenlijk een beetje als bij ons de aardbeien. Dat moet boerezoon Sutterke natuurlijk van dicht zien. En de werksters zien er ook nog nette dames uit (van ver) zodat ikzelf ook mee optrek.

We krijgen daar in enkele minuten een snelcursus annanaskweken. Nog maar een geluk dat we het Afrikaans machtig zijn. Heeft tenandere veel mee van Waeregems, zodus.. De zwarte plastic schijnt een soort polyprop te zijn, die die na enkele weken door het zonlicht verteerd wordt. En de Zoeloedames moeten vandaag op elke plant een handje calciumcarbonaat strooien. De rest kunnen we niet verklappen want Paul is van plan een plantageke op te richten in Kruishoutem.

Door de nieuwe regen moeten we een eind verder terug een iets te diepe plas door. Paul gaat zich ter plaatse vergewissen van de toestand… een niemendalletje volgens hem.

Maar de vrouwtjes zijn het avontuur van verleden week nog niet volledig te boven, en de opdracht luidt; rechtsomkeer! Met uitroepingsteken! En hun wil geschiedde.                  Een eind verder maken we halt bij een curio-shop, annex museum.

Er is een tijdelijke fototentoonstelling met prachtig werk. De fotograaf heeft met een typisch Afrikaanse fauteuil rondgezeuld allover Zuid-Afrika. Hij heeft overal mensen van elke rang en stand in die stoel gedeponeerd. Zowel een bokser als een disc-jockey, een kapster als een minister passeerden de revue. Hij liet die mensen hun verhaal en hun dromen vertellen, en intussen rijgde hij reeksen sublieme foto’s aan elkaar.

In de namiddag bezoeken we nogmaals een wildcamp; Umkhuze. We worden er getrakteerd op aapjes, schildpadden, buffels, nyala’s, gnoes, giraffes, impala’s en zoveel meer.

Tegen 17 uur nemen we onze intrek in de Ghost Moutain (spookberg) Resort, en bij het souper hebben we gesprekjes met een groep Belgen die met “Anders dan Anders” op Afrika-toer zijn. Ze lijken allemaal heel tevreden met hun belevenissen. Alhoewel ze vandaag twee uur stil stonden met een defecte bus. En gezien op een zondag, was het niet evident gedepanneerd te worden.