Zalig ontwaken in een paalwoning. Opkomende zon met een wijds zicht op de omgeving. Alhoewel we in een zelfcatering verblijven mogen we ontbijten bij Roger en Greta. 
Tegen 10u30 trekken we op vadrouille in Wilderness.
Een eerste stop bij Art Gallery Pharoah. Na alles wat we intussen reeds gezien hebben krijgen we hier wel een beetje een déja-vu gevoel.
Interieur van de Pharoah Art Gallery.
De straat oversteken en we zitten in de Palms garden Square.
De square bestaat uit een twaalftal rondavel huisjes die stuk voor stuk ingericht zijn als winkeltjes, galerijen of restaurantjes. Bij Roxi’s, één van die restaurantjes drinken we een cappuccino en overlopen de Afrikaanse dagbladen. We krijgen de indruk dat het beleid van Zuma meer en meer op de helling komt te staan.
Wij willen ook nog naar de Map of Africa. Het is wel een stukje steil omhoog rijden, maar eenmaal boven worden we beloond met een prachtig uitzicht. Aan de ene kant over Wilderness en de Indische Oceaan, aan de andere kant over de bergen met op de voorgrond een eiland in de vorm van Afrika.
Waar mijn gesofistikeerd fototoestel deze brede hoek niet aankan is het voor mijn iPhone een lachertje om deze mooie panorama foto te maken. Het is de vallei van de Kaaimans rivier die de vorm van het Afrikaanse continent uittekent. Wat een mooi natuurfenomeen.
Langs de andere kant bevindt zich een populaire lanceringsplek voor de paragliders. Ze stijgen van hier op om te landen op één van de stranden van de Indische oceaan. Ze zien eruit als grote vogels die door de lucht zweven, bevrijd van alle stress en zorgen van onze opgejutte wereld.
Op onze weg terug houden we halt bij een groepje olijke rakkers. Onze petjes zijn uitgeput, maar Hilde heeft nog een zakje stylo’s achter de hand.
En of ze gelukkig zijn met hun rode stylo…
Iets verderop passeren we een openlucht wasserette.
Wij moeten een halte maken voor wegeniswerken. Naast onze wagen staat een meisje dat ook moet wachten. Na een kort gesprekje vraagt ze of ze niet mee mag tot in het centrum. We nemen het meisje mee. Loreal is haar naam. Ze is dienster in één van de restaurants in het centrum. Later zal blijken dat Roger het meisje goed kent, want enkele jaren geleden heeft hij haar nog tennisles gegeven. Jawel, Roger kan een beetje van alles…
Eenmaal terug in het centrum trekken we terug naar Roxi’s, het restaurantje waar we deze morgen een koffietje nipten.
Vandaag is het iets frisser, en het is zelfs een beetje beginnen motregenen. Daarom opteert Hilde voor een tafeltje aan de open haard. Ik kies voor een kippenleverpastei met toastjes en Hilde proeft de huisgemaakte quiche.
Na onze lichte lunch doorlopen we nog even de andere huisjes van de Garden Square. Het valt weeral op hoe inventief die Afrikaners toch zijn. Hier hebben ze sierhartjes gemaakt van verroeste flescapsules. Je moet er maar aan denken.
Nog zoiets… waterafvoerbuizen met ingebouwde bloembakjes.
Roger en Greta hebben ons aangeraden om zeker ook eens naar het piepkleine dorpje Hoekwil te gaan kijken. Hoekwil ligt tenmidden ongerept fijnbosgebied en van hieruit heb je een adembenemend zicht op het Outeniqua-gebergte en de Indische Oceaan. Ook eens binnenwippen bij Café & Deli. Een super gezellig café en delicatessenzaakje. Zij pretenderen de beste cheese-cake van Afrika te serveren.
Het grote opzichtig bord aan de ingang liegt er niet om…
De cheesecake laten we aan ons voorbijgaan, maar de koffie is inderdaad uitstekend. Hilde heeft een paar leuke foto’s gemaakt van ons dienstertje.
Intussen is er een grote vrachtwagen voorgereden met een nieuwe levering flessen mineraal water. Een drietal dienstertjes moeten meer dan honderd pakketjes van zes flesjes uitladen. Zoiets kan ik die leuke meisjes toch niet alleen laten doen…
Bij de laatste pakketjes mag er wel een foto af. Er komen nog een paar meisjes uit de keuken om ook op het kiekje te staan. Leuke bende! Achteraf hebben we nog een babbel met de patron; Richard Van Niekerk. Een fascinerende man.
Voor de terugrit nemen we nu de andere kant van de vallei. Van hieruit hebben we nog een beter zicht op het huis en de cottages van Roger en Greta. En op de ravage die de brand verleden jaar aangericht heeft. Ook op de grondverschuiving
Vanavond gaan we samen naar restaurant “The Girls” in het centrum van Wilderness. Roger en Greta weten ons wegwijs te maken in de boeiende geschiedenis van “The Girls”.
Het wordt weeral een héél leuke avond. Zowel spijs, drank als ambiance zijn top.
In een woord PRACHTIG