Wat een vreselijke nacht. Ziek, misselijk, walgelijk… noem maar op. Is dit een zonneslag of een indigestie… of beiden? Ik zou willen overgeven maar dat gaat ook niet. En eigenaardig; Hilde at zowel gisterenmiddag als ’s avonds juist hetzelfde als ik, en zij voelt zich kiplekker. Zou het dan toch een zonneslag zijn? Ontbijten zit er voor mij niet in, middagmalen evenmin… Hilde deed dit dan maar alleen en tussendoor maakte ze kleine wandelingetjes in de buurt van het hotel. Ik strompel om het kwartier naar het toilet in de hoop toch maar eens te kunnen overgeven, maar niets daarvan. Tot uiteindelijk rond 16 uur het verlossende restje zeevruchtenpasta van gisterenmiddag eruit komt gerold. Waarschijnlijk moet er iets mis geweest zijn met één of meerdere van de mosseltjes, de gamba’s of de calamars uit die pasta. 
Hilde nam stiekem deze foto van mij en mijne rode kop.
Vanaf nu kan het alleen maar beter gaan. Maar avondeten zit er vooralsnog niet in. In de vooravond kan ik wel een half uurtje aan de laptop; daarna terug het nestje in en hopen op een goede nacht. Hopelijk is morgen weer alles onder controle…
Aan je kleurtje te zien Christian denk ik dat het zonnetje er ook voor iets tussenzit !
Het kan nu alleen maar beter gaan…dat wensen we je van harte. Als ik naar de weersvoorspelling kijk voor de volgende dagen dan zit er wat verkoeling in,dat zal ook deugd doen.
ijzige groetjes…voor wat verfrissing!
Agnes
Christian verzorg je goed, in zo een mooi land mag je niet te lang in bed liggen, er is wel een goede kant aan, je zal een paar kilootjes afvallen.
Groetjes uit Knokke
Willy