Terug een leuk ontbijtje op ons open terras aan het zwembad.
We zijn maar om 12 uur verwacht op het verjaardagsfeest van Leopold Chanterie. Tijd genoeg dus om nog een plonsje te nemen met de canard in het zwembad.
Herman heeft het soms wel wat lastig met die canard.
Tegen 11u30 staan we opgedirkt en vertrekkensklaar in het deurgat van Somer Place.
Het restaurant “Somerbosch”,waar het verjaardagsfeest plaats vindt, ligt in het gelijknamig wijndomein.
Hier moet straks alles uit zijn voegen barsten. Maar we zitten onder een overdekt terras, dus zijn er geen voegen.
Een orchideetje voor gastvrouw Amanda.
We steken onmiddellijk van wal met een staatsieportret. Vooraan Gastvrouw Amanda en jarige Leopold. In het midden dochter Nousjka, dochter Pascaline en dochter Nathalie. Bovenaan kleinzoon Luc.
Ook een verticale foto.
Nog eentje van de jonge generatie.
Intussen is Ida ook aangekomen. Ida is er ook telkenjare bij. Zij is een vriendin des huizes. Nu gepensioneerd, maar vroeger was ze Belgisch consul in Zuid-Afrika.
Een koppel Belgische vrienden. Jan en Christine Vermeiren wonen halftijds in de streek van Antwerpen, en halftijds in Zuid-Afrika. Jan is een gerenomeerd kunstschilder. Hij maakte nog een kunstwerk voor wijlen Nelson Mandela.
Nog een Belgische vriendin; Marie-Claire is reeds jaren bevriend met de familie Chanterie, en ook met Ida.
We worden uitgenodigd om aan te zitten aan tafel. De naamkaartjes op tafel zijn heel speciaal. Dat zal waarschijnlijk ook al weer het werk zijn van dochter Nathalie.
We worden ingedeeld in twee tafels. Een zeer lange tafel voor de seniors…
… en een kortere tafel voor de juniores.
Voor zowel voorschotel, hoofdschotel of desser hebben we telkens drie mogelijkheden. Geen gemakkelijke keuzes.
Als starter kies ik voor het Summer Trio. Niet te doen hoe lekker dat dat is…
… voor de hoofdschotel valt mijn keuze op crispy geroosterde canard. Ook niet te versmaden.
Een desser is er voor mij te veel aan. Ik vraag een koffietje. Herman proeft het huisbereid aardbei-ijs en hij beweert dat het ook super is.
De ambiance blijft de ganse namiddag te snijden.
Amanda toont zich als een echte zonnebloem.
Een babbel alhier…
… een schnabbel aldaar.
Geen compromitterende foto’s maken hé!
Hilde heeft nog een en ander te vertellen aan Marie-Claire. Of is het omgekeerd?
Amanda en Nousjka.
Zit mijn hoed nog goed?
Twee zussen…
Twee sjieke dames met de jarige Leopold tussenin.
Amanda tussen twee Zuid-Afrikaanse buren.
Me and Nathalie. Excuseer… Nathalie and me.
Leo and his daughter.
Nathalie met haar vriend.
Zoon en moeder; Luc en Pascaline.
Die kaartersvriend van Leopold is ook gene gewonen…
… hij kan alle dieren imiteren. Dit zou moeten een eekhoorn zijn.
En deze Jenny is ook geen gewone madam. Ze wordt morgen 66 jaar en vraagt dat wij in België volgend huwelijks zoekertje zouden plaatsen. “Jenny – 66 jaar. Baie aktief. In goeie conditie. Sexueel bieke beperkt, maar fysisch baie goed. Is vollig vrij. Zoekt man met liefst bieke geld. De ganse tafel ligt bijna plat van het lachen.
Een warme zoen van Mama.
Het blijft er leuk aan toegaan. Maar stilaan loopt het feest naar z’n einde, en de eerste vrienden beginnen af te druipen.
Een tijd van komen en een tijd van gaan.
…en het mooie feest is hierbij gedaan.
Om 18 uur zijn we terug in onze Somer Place. Anderhalf uurtje platte rust zal deugd doen.
Een paar overschotjes van gisteren is vanavond meer dan voldoende voor ons diner.
Achteraf nog wat foto’s uitwisselen en tegen 22 u naar ons kamer.
Op de kamer nog een face time gesprekje met zoon Mehdi en kleinzoon Julien. Het gaat bijna uitsluitend over de Corona problemen.
Pas toegelegd, of daar is dochter Caroline op die face time. En ook met hetzelfde probleem. Hier in Afrika is die Corona nog een beetje ver-van-mijn-bed show. Onze kinderen maken ons toch wat bang voor de toekomst. Gaan wij wel tot 3 april kunnen blijven in Zuid-Afrika. Vannacht zullen die dromen niet zo zoet zijn.
Allemaal heel leuke foto’s van jullie verblijf in Zuid Afrika . Het was tof jullie te leren kennen en ik ben blij dat onze Flamingo er ook bij mocht zijn. Misschien tot volgend jaar ….
Sterkte aan jullie allemaal in deze moeilijke periode.
Groetjes Johan en Rien ( Herentals)