Onze laatste zwoele nacht in Karoo sun zit er op.
Hermine heeft weeral een prachtige ontbijttafel voor ons opgezet.
Scheiden doet lijden. Maar na het ontbijt blijven we toch nog wat nakaarten met Hermine en Rheinhart.
Een afscheid-groepsfoto hoort er uiteraard ook bij.
En ook eentje van ons sympathiek gastkoppel Hermine en Rheinhart.
Bij het afscheid weten ze in laatste instantie nog te vertellen dat zowel hun woning, als de B&B Karoo Sun te koop staan. Rheinhart is burgerlijk ingenieur, maar sinds de vele hervormingen in Zuid-Afrika kan hij geen aangepast werk vinden. De zwarten krijgen voorrang, zelfs al zijn ze veel minder onderlegd. En voor hun twee zonen zal er hier dus ook geen toekomst weggelegd zijn. Het koppel wil, samen met de kinderen, uitwijken naar Nieuw-Zeeland, Australië, of eender welk ander Engels sprekend land. Wij kunnen hen alleen maar veel moed toewensen.
Nu maar vlug de auto laden, want we zijn al wat achter op ons schema. We hebben immers bijna 400 kilometer af te leggen vandaag.
We vertrekken richting George. De thermometer in de wagen geeft nu al een buitentemperatuur aan van 34°C.
In George houden we een korte benzinestop. De pompist neemt ook onze ruiten eens onder handen.
Als tegenprestatie krijgt de kerel een GB petje. De leuren zijn perfect aangepast aan de rest van zijn uniform.
Hierna richting Swellendam, waar we rond 14 u aankomen.
Mooie kerk hebben ze hier. Maar weeral alle deuren potdicht.
We gaan dan maar een korte lunch nemen in een leuke afspanning “Old Goal”.
Dominique is pal voor een schilderij van Banksy gezeten. Hopelijk gaat deze schilderij niet versnipperen gedurende onze lunch.
We genieten van een quiche, frietjes en een milkshake of een cappuccino.
Raar maar waar; dit is een kerkje onderweg…
… en dit is de naald punttoren van de kerk van Bredasdorp.
Een industriezone met graansilo’s…
… en andere opslagtorens.
We nemen nog een laatste rustpauze onderweg. Op die parking staan een groep renners en een busje van een ploeg die volgende zondag aan de Argus tour zullen deelnemen.
Die mannen zijn hier inderdaad aan het oefenen voor de jaarlijkse Argus-tour. Dit is een wielerwedstrijd die 35.000 deelnemers op een 109 km lange autovrije route brengt, vertrekkend vanuit Kaapstad. Deze koers staat sinds jaar en dag bekend als het mooiste fietsspektakel ter wereld.
Onze mannen wisselen met plezier hun fietshelm in voor een rennerspetje. Ze beloven dat ze zondag met dit petje zullen rijden; uiteraard met hun helm er bovenop.
Daar mag nog een foto bij, ditmaal met BIORACER beter zichtbaar.
En dan eindelijk… de kanonnen van Hermanus. We hebben er toch 410 kilometer opzitten vandaag (30 kilometer omwegen incluus). Danke chauffeur Luc; je zal goed slapen vannacht.
“The Vishuis”, onze woning voor de volgende dagen, ligt in een paralelle straat van de Hoofdstraat. Niet ver van het centrum dus, en super rustig.
Marc Moser, de vriendelijke eigenaar van “The Vishuis” staat ons al op te wachten bij onze aankomst.
We krijgen een rondleiding in de volledige accomodatie van deze self catering.
We beschikken over een mooie leefruimte met aanpalend een slaapkamer.
En mijn bureeltje is ook handig.
Rond 19 u gaan we op zoek naar restaurant. Het wordt ” THE WINE GLASs”.
De muren hangen vol met wijnen die in het restaurant te proeven zijn.
Er zitten zelfs flessen ingebouwd in een piano. Je moet er maar aan denken.
We krijgen een steak met met pepersaus en superfijne frietjes voorgeschoteld. Samen met een flesje Newton Johnson laat zich dat uitstekend smaken.
Morgen vieren onze kinderen Bert en Caroline hun 28e huwelijksverjaardag. We maken van de gelegenheid gebruik om een foto te maken van een toast op hun verjaardag. We kunnen die foto dan morgenvroeg doorsturen.
Onze zwarte ober Siyabulela spreekt de Xhosa taal, en we moeten hem nog niet te lang pramen om een verhaaltje te doen in zijn Xhosa kliktaaltje. Prachtig.
Vooraleer de verplaatsing naar onze slaapstede te maken wil ik toch eerst nog een slaapdeuntje spelen op die wijnpiano.
Onze terugweg naar “The Vishuis” is slechts een driehonderd meter, maar het is wel pikdonker.
We zijn dan ook heel blij als we veilig thuis arriveren.