Maandag 18 Maart. Van Somerset West naar Paarl. (60 kilometer)

P1133275Als we om 7u30 het gordijn opentrekken zien we er daar al eentje drijven in het zwembad.

P1133271Jawel… ’t is Herman. Hier geeft hij een speeltje terug aan een kleuter die het in het water wierp.

P1133276Met spijt in het hart moeten we na het ontbijt afscheid nemen van “Somer Place”. De vogeltjes op de tuinfontein trekken zich er niets van aan.

P1133286Zowel Hilde en Herman hebben nog iets op het oog dat ze gisteren zagen liggen in  de grote mall van Somerset West.

P1133281Bij Herman was het een “paanen” broek…

P1133282… en bij Hilde waren het kleurrijke sokken.

IMG_2863 kopieWe gaan nog een fruitsapje of een koffie drinken op een van de terrassen van de mall. Krijg ik daar een oproep op mijn Afrikaans telefoonnummer. Armin, de baas van Somer Place, laat weten dat er op Herman’s kamer een I-Pad werd achtergelaten…

IMG_2870Gelukkig zijn we nog maar een vijftal kilometer weg van Somer Place. Onze kar gedraaid, en terug naar af. Na enkele minuutjes komt Happy Herman met I-Pad onder de arm terug naar de auto gestapt.

IMG_2914Vandaag zit wijndomein “NEETHLINGSHOF” in onze planning. Bijna halfweg op onze route tussen Somerset en Paarl.

P1133288Het domein beschikt ook al weer over een prachtige tuin, in een geweldige omgeving.

P1133289De tractors zijn druk in de weer met aan- en afrijden. We zitten immers midden in het pluk seizoen van de druiven.

P1133294Een oude afgedankte pers versiert de mooie gevel van één van de opslagplaatsen.

P1133299Er is ook een mooie kunstgalerij.

P1133305Het interieur van de galerij verwijst zowel naar wijn als naar kunst.

P1133304Een paar heel speciale werkjes. Hier vier verschillende doekjes in één kader verwerkt.

P1133300Boekjes in porselein. Sommige zelfs met kippengaas overspannen.

P1133318Er hangt zelfs een doek van Marinda Combrinckx.  Het was Marinda die een zevental jaar geleden het “Hanengevecht” van Emile Claus naschilderde.

IMG_4826Het is bijna 13 uur. We nestelen ons op het terras van “Lord Neethlingshof” en bestellen er een lekker slaatje van kip…

IMG_4828Uiteraard met een glaasje Sauvignon Blanc NEETHLINGSHOF.

P1133323Na de lunch verlaten we het domein langs dezelfde dreef die op het wijnetiket staat afgebeeld. Richting Paarl.

P1133327We hebben tijd zat, dus mogen we regelmatig een fotostop. We zitten niet alleen in de wijnstreek, maar ook in de fruit- en vooral de appel streek. Alle afgekeurde vruchten dienen hier als voedsel voor de koeien. Dit loont inderdaad een fotoschoot.

P1133325En dit meisje op een John Deere traktor tussen de wijnranken verdient ook een portretje.

P1133284Evenals dit Chineesje (?) op de parking van een benzinestation.

IMG_2927Een tiental kilometer voor Paarl passeren we een mini township. We staan nog niet stil, of daar staan reeds 3 lieve meisjes aan onze auto.

P1133339Binnen de kortste keren gevolgd door familie en buren. De rennerspetjes vliegen de deur uit.

P1133337En of ze er blij mee zijn…

P1133330Deze vriend heeft wel een eigenaardige spreuk getatoeëerd; “Ik zie iedereen graag, maar ik geloof niemand”.

IMG_2924Ik vraag om een beetje uitleg, maar het komt nogal warrig over.

P1133328Intussen is zijn vader ook op het appel verschenen.

P1133334Vader en zoon lokken mij mee in hun shack (keet). Effenaf zielig… Een vuurtje, een mini tafeltje en een matras. Die laatste neemt de helft van de oppervlakte in beslag.

IMG_2923Zo vlug mogelijk terug buiten uit die keet, en we kunnen nog een paar van de mannen gelukkig (?) maken met een petje.

P1133344We moeten afscheid nemen, maar eerst nog een laatste kiekje met de jeugd.

IMG_3076Nog tien minuutjes rijden, en we arriveren bij onze bestemming voor de volgende drie nachten; “Madeliefie”. De naam dekt helemaal de lading.

IMG_4845Eigenaars Minette en Willy zijn heerlijke mensen. En hun hondje Molly is een plezante kapoen.

P1133349Wat een mooie kamer… met alles erop en eraan.

3585-5392-32726

Gastheer Willy vraagt of hij niet een restaurant voor ons moet reserveren. Maar wij waren hem voor en hebben reeds ons tafeltje besproken bij “Noop”, een plek die wij al jaren kennen. Waarop Willy reageert dat hij niet wil dat de chauffeur geen glaasje mag drinken. Dus zal hij ons voeren en terug komen afhalen. Zoiets hebben we hier nooit eerder meegemaakt.

IMG_4835In “Noop” krijgen we van de leuke kelner John Charles James tonijn of springbok voorgeschoteld. Met een glaasje Springfield kan vanavond niets meer stuk. Op het einde van ons souper een telefoontje naar Willy, en vijf minuutjes later staat hij voor de deur. Dat noemt men gediend zijn.


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *