Ontbijt op het terras van onze Somer Place. De presentatie van het ontbijt is super. Na het ontbijt maken we ons op om deze voormiddag naar Stellenbosch te gaan.
We rijden door het mooie landschap van Helderberg.
In Stellenbosch organiseert men elke zaterdag een Slow Market, terug zo’n markt met allerlei ambachten.
Een van de eerste standjes die we ontmoeten is een Belgische friturist….
… met niet alleen frieten, maar ook oliebollen, crocquetten en bitterballen. Maar het is nog maar 11 uur in de voormiddag. Veel te vroeg dus om hier al aan te schuiven.
Alhoewel er reeds op verschillende plaatsen mensen aan het proeven zijn. Deze hier hebben hun schoothondje meegebracht.
Vandaag staat de markt in het teken van Japan. En dat is langs alle kanten zichtbaar.
Dit is de echte Fuji berg niet, maar wel een reuzegrote foto.
Het Corona virus komt hier ook meer en meer ter sprake. En soms al in beeld.
Er worden ook demonstraties van judo gegeven.
Een lief Japaneeske…en is het geen Japaneeske, het staat toch in een Japans decor…
… met haar twee vriendinnen.
Dat is ook geen Japaneeske…
… en dat ook niet.
Armin en Elke, Duitse pannekoekebakkers. De baas van onze B&B noemt ook Armin, en is ook Duitser.
Massa’s postuurtjes…
… ook schilderijen.
Misschien een idee voor onze Waregemse vriend kunstenaar Denis de Gloire.
Kunst in overvloed. Met grote K of met kleine k.
Zij willen ook wel een foto in dat mooie decor.
Intussen is het al heel druk bij onze Belgische friet marchand.
Een kaasmaker serveert zijn producten op allemaal verschillende bordjes. Het is een gewiekste commerçant, want je kan ook de bordjes kopen.
Ons plan is om deze middag een lunchke te nemen in “Post Card Café”, het restaurant in het wijndomein van Stark Condé.
Het zijn hier ook commerçanten, en ze trachten ons een wijndegustatie aan te praten. Maar we laten die kelk aan ons voorbijgaan, temeer dat het bijna 14 u is.
Dienster Zenobia serveert voor de enen lamsvlees, en voor de andere varkensgebraad.
Uiteraard besprenkeld met een glaasje Sauvignon Blanc van dit Stark Condé wijnhuis.
Eensklaps bemerkt Hilde een gezelschap dat enkele meter verder aanzit; onze vrienden Guido en Erna. Met dan nog een gemeenschappelijke kennis; Nikki. Die dame had vroeger een B&B in Swellendam, en we hebben daar in het verleden verschillende keren gelogeerd. Zelfs in het grote Afrika kan de wereld klein zijn.
Zenobia serveert ons nog een cake en een tiramisu voor de snoepertjes onder ons.
De tiramisu smaakt.
Aan ons tafeltje hebben we een prachtig uitzicht op de tuin, de vijver en het Japans paviljoentje.
En ook op de majestueuze bergen.
Dat kasteel is ook niet mis gelegen.
Dienster Zenobia brengt de rekening. We nemen nog een souveniertje.
De afrekening klopt en ze krijgt bovenop de service nog een Wiske cadeau.
We hebben ook nog een gesprekje met een kloosterzuster die hier ook kwam lunchen. Ze komt uit een congregatie die in Stellenbosch gehuisvest is.
Waarschijnlijk is dit de wagen van die zuster.
We trekken huiswaarts, doch niet zonder afscheid te nemen van onze vrienden Guido, Erna en Nikki.
Op weg naar onze Polo wordt Herman nog aangeklampt om een foto te nemen met de IPhone van een groepje toeristen.
Rond 16 u zijn we terug in Somer Place. Een beetje niksen, facebooken of bloggen.
Kaartjes sturen naar thuisfront.
In de vooravond tekken we nog even naar een Woolworth grootwarenhuis in het centrum. We willen vanavond aan self-cooking in onze tuin. We kopen wat ingrediënten voor een basic souper. Batterijtjes voor mijn computermuis hebben ze hier ook.
Een bloemetje voor Amanda, onze gastvrouw van morgen, vinden we hier ook.
’t Is eens wat anders. Maar wel heel leuk.
Als het gans donker geworden is ziet ons zwembad er feeëriek uit. We zullen weeral goed slapen vannacht.