Vanmorgen om 6 uur uit de veren. Immers om 10u20 hebben we onze vlucht vanuit George naar Johannesburg.
Na het ontbijt vlug nog een afscheidsfoto. Dit verblijf bij Roger, Greta en Just for 2 was wel veel te kort. Een volgende keer blijven we hier een ganse week. Bij deze zijn onze gastheren dus verwittigd.
Onze Nissan zit afgeladen vol.
Gilles heeft het moeilijk met het afscheid aan Wilderness. De plaats waar hij letterlijk van de grond ging.
Onze Nissan inleveren bij Europcar verloopt ook al vlot. Eén uur later ontvang ik reeds een mail met de eindafrekening en het bewijs dat we niets van schade hebben aangebracht. Herman staat als allereerste in de rij bij de Kulula ticket balie om in te schepen.
Hilde is intussen nog volop aan het schikken, herschikken en nogmaals schikken van onze bagage.
Stipt tot op de minuut mogen we naar onze Boeing 737 (???).
En voor we het goed en al beseffen hangen we al in de lucht.
Anderhalf uur later krijgen we reeds Johannesburg in zicht.
Gilles en Odile gaan de formaliteiten afhandelen bij First, de verhuurmaatschappij van onze nieuwe wagen. Het is immers Gilles die vanuit België de wagen huurde.
France, de bediende aan de balie is super gedienstig. Hij bezorgt zelfs een niet te betalen upgrade.
En dat is’em dan. Een blauwe Ford bakkie met plaats voor vijf personen. En ook super veel bagageruimte.
Herman heeft deze morgen drie broeken boven elkaar getrokken om ruimte te besparen in zijn koffers. En nu wil hij er zo vlug mogelijk twee uitdoen. Hilde speelt voor paravan.
Geen plezante start voor onze chauffeur Gilles. De eerste kilometers zitten we midden een zondvloed. In een dergelijk weer zal het ongeveer vijf uur duren voor we Marloth Park bereiken.
Het is bijna donker als we bij de Sutterkes in Xeni Lodge arriveren. Gelukkig is het gestopt met regenen.
Hilde en ikzelf kennen de Sutterkes reeds vele, vele jaren. De kennismaking tussen Herman, Gilles en Odile met de Sutterkes verloopt vlekkeloos. Het ijs is vlug gebroken, en we gooien het in de emmer.
We zitten op het overdekt terras aan het zwembad. Gilles moet zich geen twee maal laten pramen om een duikje te wagen.
Vanavond gaan we onze aankomst inzegenen Phumula Lodge op een paar kilometer van onze lodge. Een inzegening start altijd met echt en natuurlijk water.
Alhoewel alle gerechten met foto staan afgebeeld op het menu, is de keuze toch nog moeilijk. We kiezen allemaal voor een steak Madagascar en hiermee is de kous voor vandaag af.