Om 6u30 deze morgen krijg ik bovenstaande mail toegestuurd van mijn zus Emilie. Dat is inderdaad schrikken. Tegen 10 uur zijn er al een drietal vrienden die mij het nieuws mailen. Van één van die kameraden krijg ik zelfs het volledig filmpje doorgestuurd.
Ontbijt met alles erop en eraan in de gezellige eetruimte van Church Hill’s.
Die gordijnen zijn Belgisch fabrikaat, of… ik ken er niets meer van.
Het mooie zwembad ligt te schitteren in het zonnetje en te verlangen naar de eerste bezoekers.
Hilde laat zich voorzichtig in het water glijden. Dergelijke omgeving vraagt om rusten en genieten. Met als tussendoortje een boekje in een hoekje,
Tegen 13 u begeven we toch even naar Riebeek West. Onderweg zijn er toch een paar detailkes die onze aandacht trekken. Vijf kinderen die zomaar rechtstaan in de laadbak van een rijdende auto; ondenkbaar bij ons…
Het spinnenweb van draden en kabels aan een elektriciteitspaal; ondenkbaar bij ons…
De mensen attent maken om niet te veel water te verbruiken. Dat komt misschien nog bij ons.
We gaan een lunchke nemen bij Angie’s. Een toast met ham en kaas voor Hilde en een kipschnitzel voor mij. Eenvoudig en goed.
We rijden nu door naar Riebeek Kasteel. Hier hadden we graag eens binnengelopen bij de kunsthandel “The Gallery”, maar wegens Zaterdag zijn ze reeds gesloten. We kunnen wel een glimp opvangen door het grote etalagevenster. Morgen Zondag is de galerij open tot 14u30.
We gaan nu een plaatsje bespreken voor vanavond in “Eve’s eatery”…
We zullen hier zeker welgekomen zijn vanavond. Er hangt al een dronken vrouw boven de deur.
en voor morgenavond reserveren we in Hotel Royal.
We lopen nog enkele shops binnen in het centrum. Allemaal niet veel zaaks, en veel brol. De mooie en meest interessante zijn reeds gesloten.
Dan maar een cappuccino in Travellers rest. Naast onze tafel staat een supergroot schaakbord waarvan de pionnen figuren zijn uit de Zuidafrikaanse politiek. Zeer mooi.
Prachtige karikaturen. Ik wil direct gaan schaken… maar ik kan niet schaken.
Het wordt hoogtijd om voor de eerste maal benzine bij te vullen in onze Toyota Corolla.
Gedurende het tanken vallen onze ogen op een bord aan het benzinestation. Psalm 20:6 uit de bijbel. We informeren bij de pompiste, die ons vertelt dat er wekelijks een andere psalm op het bord komt. Morgen is er kerkdienst, en vanaf overmorgen verschijnt er een nieuwe psalm. De juffrouw geeft ons nog mee dat zij elke zondag naar die dienst gaat, en dat wij daar zeker ook welkom zijn. Wie weet gaan we morgen wel eens langs…
Nu terug voor een paar uurtjes naar onze andere kerk “Church Hills”
Zoals afgesproken trekken we vanavond naar Eve’s Eatery & Bar. Koen en Véronique hadden ons de mosselen aangeprezen, maar bij de reservatie deze middag had men ons al verwittigd dat de mossels niet meer voorradig zijn. Onze vriendelijke dienster Salomine weet niet dat wij al op de hoogte zijn, en komt zeer verveeld vertellen dat er vanavond geen mossels zijn. Dan opteren wij maar voor schaap koteletjes, ook al een specialiteit van het huis.
Zin voor humor hebben ze hier wel. In afwachting van onze schotel bestellen we een flesje Sauvignon Blanc. Het eerste glas doet dienst als apéro. Als we bijna het tweede glas soldaat gemaakt hebben komt Salomine een tweede probleem melden; er zijn ook geen schaap koteletjes. Dat is er nu wel te veel aan. Wij vragen de rekening van de fles Sauvignon beslissen om ergens anders te gaan souperen. Op het eigenste moment dat we betaald hebben komt de eigenares van de keet opgereden. Zij verneemt het probleem, en ze smeekt ons om te blijven. Ze springt terug in haar wagen, en binnen de vijf minuten is ze terug. Met schaap koteletjes. Uiteraard beslissen we dan van toch daar te eten.
Salomine haar avond kan niet meer stuk. Tien minuutjes later krijgen we overheerlijke koteletjes geserveerd. Lekkerder dan lekker. Weeral “the best of the world”.
Bij ons afscheid is Salomine ontroerd. Ze verdient een dikke fooi, en wij krijgen om beurten een dikke drukkie (Afrikaans voor knuffel). Voilà se… weeral iemand gelukkig gemaakt.