Ontbijt en rustige voormiddag ten huize Leeuwendal. Planning was om een ganse zondag te niksen. Maar een gesprekje met een man in Biscuit Mill bracht daar verandering in.
Die man prees ons aan om zeker de kunsttentoonstelling in het Convention Centrum te bezoeken. Hij was danig enthousiast en hij stopte ons zelfs een folder in de hand. Het is vandaag de laatste dag van dit driedaags event en we besluiten om er vanmiddag een paar uurtjes te gaan rondneuzen. Maar deze voormiddag houden we het verder rustig. Hilde trekt wel nog naar de Melissa winkel in de Kloofstraat om wat eetwaren voor deze middag in te slaan.
Een lunchke op het eigen terras is eens wat anders dan altijd dat restaurant gedoe.
En of het smaakt. Een quiche, kaasstokjes, tomaatjes, zalm; meer moet dat niet zijn. Of toch wel; een glaasje Chardonnay daarbij.
Rond 15 u deponeert Jean-Paul ons bij het Convention Centre, rechtover Hotel Westin. Het is behoorlijk druk aan de balie. Eenmaal wij aan de beurt zijn krijgen we zomaar het “pensioners” tarief. Hoe kan dat nu?
We spreken een rendez-vous punt en uur af, voor het geval we ons eventueel zouden verliezen.
Bezoekers van allover the world. Jong, jonger, oud, ouder…
Zoals de cataloog aangeeft krijgen we hier een diversiteit aan werk te zien, dat de voorhoede vormt van hedendaagse kunst uit Afrika en uit de gehele wereld. Dit werk doet ons denken aan onze Waregemse kunstenaar Karel Duthoy.
Belangstelling voor alle vormen van kunst…
Achteraf een leuk gesprekje met de kunstenaar.
Hilde wil dit ook wel eens van wat dichterbij bestuderen.
De boog moet niet altijd gespannen zijn…
De ganse wereld is hier vertegenwoordigd. . En het is ook hier dat kopers van over de hele wereld interacteren met de exposanten.
Fotografische kunst komt ook opvallend veel aan bod.
Kunst kopen is ook kunst…
Een selfie met een kunstwerk kan hier ook.
Lucifers kunnen ook kunst zijn.
Zowel gevestigde artiesten als opkomende talenten proberen hier belangrijke netwerken te creëren.
En dit werk doet aan Denis de Gloire denken…
Mooi werk uit Centraal Afrika.
Italië…
Nee, dit is geen montage… de persoon is echt.
Tapijt in de kunst… of kunst in tapijt?
Zonder woorden.
Nog drie kunstwerken.
Intussen zijn we hier meer dan twee uur op toer, en is het stilaan genoeg geweest. We roepen taxi JP op. Bij de uitgang mogen we zelf nog een finishing touch geven aan een soort graffiti muurschildering.
Een paar uurtjes Leeuwendal, en dan terug stapvoets richting Kloofstreet. Op een tweetal plaatsjes krijgen we een prachtig zicht op Kaapstad en de omgevende bergen.
Verschillende façades onderweg lonen de moeite voor een foto. Misschien mocht deze montage vannamiddag op de kunsttentoonstelling gehangen hebben.
Aan Nr 83 wil Hilde ook nog eens op de foto.
Vanavond is MANNA EPICURE ons opvanghuisje.
We krijgen een tafeltje aan het open venster.
De botertjes bij het brood zijn verpakt als karamellen. Leuk!
We bestellen een steak tartaar. De ingrediënten worden een paar minuutjes later reeds aangevoerd.
Dienstertje Alina heeft dat nog gedaan. Op professionele wijze bereidt ze voor onze ogen een tartaar om u tegen te zeggen.
Rond 20 uur zijn we voldaan, en we trekken terug te voet naar huis. Het is nog niet gans donker als we “the dark horse” passeren, en we raken veilig aan ons Leeuwendal. Het is zondagavond, dit wil zeggen Face Time met de familie. Rond 21 uur krijgen we onze beide kinderen en (bijna) alle kleinkinderen in klank en beeld voor ons schermpje. Blij te horen dat in België ook alles naar wens verloopt. Nu zullen we zeker goed slapen.