Vanmorgen is om 6u30 de stroom uitgevallen, wat betekent dat er geen koffie kan gemaakt worden. Deze stroomonderbrekingen schijnen de laatste maanden schering en inslag te zijn in verschillende Zuid Afrikaanse steden.
Na het ontbijt hangen we de sleutel van onze ZEN VIEW kamer aan de haak. Spijtig, want ’t was hier heerlijk vertoeven.
Vrolijke Shelly maakt onze rekening. Alles klopt als een bus.
Voor onze afvaart volgt er nog een fotosessie met onze lieven gastheren.
Saluu Shelly en Allen. Misschien tot later nog eens…
We hebben tijd zat voor onze verplaatsing van vanavond. Daarom vroegen we Allen een alternatieve route uit te stippelen. Een route zonder autobanen. Over zand- en gravelroutes rijden we richting Elim. Er worden een paar fotostops ingelast.
Elim is in 1824 door zendelingen gesticht en is tegenwoordig één van de bekendste missiedorpen in Zuid-Afrika en is in zijn geheel als nationaal monument verklaard. Het is nog een echt ouderwets, weinig ontwikkeld dorp en de meeste dorpelingen willen dat graag zo houden.
Elim is als herdenkingsmonument opgedragen aan de emancipatie van de slaven in 1834. Het is het enige monument hiervoor in Zuid-Afrika en weerspiegelt het feit dat veel bevrijde slaven een toevluchtsoord vonden in missiestadjes zoals Elim.
“GELUKSOORD” is een clubhuis voor bejaarden. Misschien even aankloppen; of toch niet…
Rustig en vredig. Het dorpje is in zijn geheel als nationaal monument verklaard.
We rijden verder langs Bergsig en Caledon, waar we even stoppen voor een lichte lunch bij een Wimpy. Een decadente lunch met chocoladetaart, wafels, milkshake, enz.
We hervatten de weg langs Grabouw en de Theewaterskloofdam. Een meer met uitgestorven bomen langs de oevers.
Loont wel de moeite voor enkele stops.
We dalen nu de berg af richting Franschhoek. We krijgen prachtige zichten in de lens van de wijndomeinen in en rond Franschhoek.
Tegen 16 u bereiken we onze eindbestemming; B&B CENTRE VILLE. Spijts regelmatig een regenvlaag, wat bewolking en soms ook een beetje mist hebben we er toch een leuke rit opzitten. Let op; deze foto is een schilderij van CENTRE VILLE.
Dit is dan CENTRE VILLE in het echt. Eigenares Elsa ontvangt ons zonder veel egards. Ze stelt Wendy ter beschikking om onze koffers te slepen en de kamers te tonen, en Wendy kwijt zich voortreffelijk van zijn taak. De kamers zijn wel ietsje krakkemikkig.
Alhoewel… wij krijgen een hemelbed, en de kussens verraden reeds op welke kant van het bed we zullen slapen.
Tegen 16u30 gaan we Franschhoek onveilig maken, maar ’t zal moeten vlug gaan, want om 17 u sluiten de meeste winkels.
Onze lady’s weten niet waar eerst gekeken…
De mannequins worden zelfs buiten opgesteld.
Gelukkig blijven de kunstgalerijen iets langer open.
Kunst met grote en met kleine “k”.
Vanavond hebben we een reservatie lopen bij ALLORA, een Italiaans restaurant op een plein van de hoofdstraat. Intussen zijn alle zaken gesloten, en gaan we maar een half uurtje te vroeg aanschuiven bij Allora. Omdat er een grote groep Jappen boven reserveerde mogen wij alsnog ons tafeltje naar beneden switschen. Recht tegenover de pizza oven.
We genieten van een gedeelde foccacio, maar op het ogenblik dat we onze hoofdschotel willen bestellen slaat het noodlot weeral toe; terug stroomuitval. Dus geen vlees- of visschotels. Alleen pizza… Binnen de kortste keren wordt de bemanning aan de pizza oven verdriedubbeld.
Bij kaarslicht krijgen we pizza frutti di mare, pizza margherita of pizza verdure voorgeschoteld. Spijts ersatz toch lekker. Een koffietje achteraf zit er ook niet in, wegens; zonder stroom. Tegen 21u30 trekken we naar onze B&B en spreken af voor ons ontbijt morgenvroeg als naar gewoonte. om 9 uur. Groot is echter onze consternatie als we bij het betreden van onze kamer moeten vaststellen dat onze badkamer volledig is ondergelopen. Meer dan 1 cm hoog over de volledige oppervlakte. Gelukkig ligt er niets belangrijks van onze bagage op de grond. Het nummer van de baas opgebeld, en die staat er binnen de kortste keren. Onze bovenbuur heeft zijn badkamerkraan laten openstaan. Een half uurtje later is de klus geklaard. Om alles tot in de puntjes op te lossen vraagt de baas om de handdoeken waarmee ze de volledige badkamer bedekt hebben nog 24 uur te laten liggen. Geen probleem, en einde goed… alles goed.
Door het voorval met die ondergelopen badkamer droom ik vannacht dat we in de aap gelogeerd zijn. Gelukkig maar een droom…