Vrijdag 1 Februari. Bezoek aan de townships van Port Elisabeth.

P1077641Bij het ontbijt informeren we bij de Mama van Jojo over de mogelijkheden om een bezoek te kunnen brengen aan een township. De dame is supergedienstig en komt direct aandraven met folders en kaarten. Met onze toestemming neemt ze contact op met Jama Tours, een éénmans bedrijfje waarvan de eigenaar enorme feeling heeft met New Brighton, de township van Port Elisabeth.P1077605Een half uurtje later maakt Luvo Ndima zijn opwachting met een Volkswagen Minibusje. Luvo is een jonge man (34 jaar) die zelf zijn jeugdjaren heeft doorgemaakt in een township. Vandaar heeft hij zich opgewerkt tot en met het touroperator bedrijfje dat hij nu runt. Respect!Port_Elizabeth,_Township_-_panoramio_-_Frans-Banja_MulderWe zullen verschillende townships bezoeken van de laagste klasse tot de meer geevolueerde. Maar alle zeven liggen ze in het stadsgedeelte New Brighton.

P1077537De eerste township is de RED LOCATION. Hier leven de laagste klassen van de zwarte bevolking. Op deze locatie moeten de zwarten geen kosten betalen, ook geen elektriciteit. Bovendien krijgen ze op bepaalde tijdstippen een geldelijke toelage. Deze laag van de bevolking zijn zwarten die geen opleiding hebben genoten en enkel handenarbeid verrichten. Op het eerste gezicht roept een township misschien een gevoel van medelijden op. Maar als je verder kijkt dan de façade van golfplaten, zie je veel levensvreugde, trots en ubuntu, verbondenheid. Dit houdt in dat men alles wat de gemeenschap bezit deelt.

P1077568In de meeste van de steegjes klinken van langs alle kanten verschillende muzieksoorten. Van hip-hiphop tot Afrikaanse reggae. En de locals zingen en dansen er maar op los…P1077575Voor een prikje verkoopt deze kerel zelfgemaakte djembé trommels.

P1077603We mogen blij zijn dat we niet voor een grote touroperator gekozen hebben. Met een grote groep krijg je het gevoel van een ritje in de dierentuin. Daarentegen met een gids als Luvo en een klein groepje kan je werkelijk de township-cultuur ervaren.P1077556Aan inventiviteit ontbreekt het de townshippers helemaal niet. Hier hebben ze van afgedankte autobanden heuse designzetels vervaardigd.P1077599De kippen kan je hier levend kopen. Ze worden gepresenteerd in een supermarkt kar.

P1077579 Maar evengoed kan je vers geslachte kipptjes bekomen.

P1077544Deze guitige kerel demonstreert op een ludieke manier welk mooi lichaam je krijgt door het eten van zijn lekkere kippetjes.P1077566De jonkies zijn één en al vrolijkheid.P1077525De 2de categorie (dezen uit Kwazakhele) zijn zwarten die iets hogerop willen. Die nestelen zich met een zaakske in een container met o.a. een hairshop, een winkeltje, een bar, enz. De 3de groep (uit Njoli square) hebben al een auto en baten zo een taxibedrijfje uit.P1077524De vierde groep (Zwide) runnen al een grotere schop of zelfs een kleine supermarkt.IMG_3988De vijfde groep (Ubuntu Pathway) wil weeral iets verder. Dit zijn er die al enkele cursussen hebben gevolgd en min of meer een beroep kunnen uitoefenen. In deze wijk heeft Microsoft een organisatie opgericht die instaat voor de opleiding van minderbedeelden. Minder bedeelden en wezen van overleden HIV ouders krijgen een opleiding in dit prachtig complex.Schermafbeelding 2019-02-03 om 06.54.41Luvo vertelt over dit mooie project; hij informeert of we eventueel een bezoekje willen brengen aan dit project. Uiteraard willen we dat.P1077615Na enkele formaliteiten te hebben vervuld worden we opgevangen door een juffrouw die ons laat kennis maken met het reilen en zeilen van “Ubuntu Pathway foundation”. Ongeveer twintig jaar geleden ontmoeten een Amerikaanse universiteitsstudent en een leeraar uit Port Elisabeth elkaar in taverne van een township. Alras ontsproot een vriendschap. Beiden deelden ze de passie voor het verbeteren van het onderwijs. Ze deelden schoolboeken en benodigdheden uit in de townships. “Ubuntu Education Fund’ was de naam die ze kozen omdat ze geloofden in de filosofie van ubuntu – hun gedeelde menselijkheid, ondanks de verschillende werelden waar ze vandaan kwamen – en in de transformatieve kracht van onderwijs.P1077611Deze muurschildering straalt de inhoud van het project uit.

P1077612Een andere muurschildering doet ons denken aan de werken van Waregems kunstenaar Denis de Gloire. We doorlopen de imposante gebouwen en maken kennis met leraars en opvoeders. Er wordt gevraagd om geen foto’s van de kinderen te nemen. De initiatiefnemers van het project realiseerden al snel dat onderwijs alleen niet genoeg is om townshipkinderen te helpen de tegenstellingen te overwinnen. Dagelijks krijgen ze nieuwe confrontaties; er is de moeder die haar kind aan aids heeft verloren. Er is het jonge meisje, getraumatiseerd door seksueel misbruik, dat hen laat zien waarom studiebegeleiding niet genoeg is. Er zijn de werkloze volwassenen die in krotten leven en die hen helpen het belang van het leren van beroepsvaardigheden te realiseren. De complexe realiteit van de gezinnen die in de townships wonen eist een dagelijkse aanpak en bijsturing.

P1077609Intussen hebben we hier samen bijna een uur kennis gemaakt met het prachtige project Ubuntu Pathway. We bedanken onze gids en verlaten het imposant gebouw.P1077622Eerst nog een groepsportret, samen met onze gids Luvo.townshipVanop het hoogste punt in Port Elizabeth wijst Luvo naar de richting van het noorden en hij vertelt dat daar de drugsbaronnen huizen. Hij durft daar zelf nooit te komen.P1077537Er zijn er ook die zich hebben opgewerkt maar toch in hun bescheiden barak blijven wonen. Ze moeten daar immers geen kosten betalen; alles is er gratis.

P1077552Coiffeursalon voor heren…

P1077538Mama komt thuis…

P1077526Twee buurvrouwen aan de praat… P1077554De betere huisjes (Mandela huisjes) zijn soms ook al beveiligd. Bobo en Titi wuiven ons toe vanachter de afsluiting.P1077531Rond 14 uur zit onze townshiptoer erop. Luvo levert ons terug af bij onze B&B en we zijn hem zeer dankbaar voor de boeiende belevenis die we dank zij hem hebben kunnen meemaken. Tot ziens Luvo!

IMG_6897In de buurt rijden we voor een kort lunchke naar Vovo Telo Bakery. We maken er een pseudo vieruurtje van. Een lekkere wafel met een bolletje vanille.IMG_0168Zonder woorden… of toch?

This is my world…

P1077649Om de namiddag af te ronden bezoeken we nog de NELSON MANDELA METROPOLITAN ART MUSEUM aan het St Georges Park.

P1077651Het Nelson Mandela Metropolitan Art Museum  werd geopend op 22 juni 1956. De collecties zijn ondergebracht in twee gebouwen die de ingang van St George’s Park.

P1077653Het eerste gebouw beschikt over de belangrijke collectie traditionele Nguni-kralen en -textiel, naast geselecteerde werken van de internationaal bekende textielontwerper Laduma Ngxokolo.

P1077659Dominique is één en al belangstelling voor de mooie kralen en textiel uit de Oost-Kaap.IMG_0174De mannequins zijn ook niet mis…

P1077661Geconfectioneerd textiel zowel als stoffen in alle mogelijke kleurcombinaties.

P1077671We moeten door een lange donkere gang, die het ene gebouw verbindt met het andere. Hier worden foto’s, schilderijen en beeldhouwwerken getoond.

P1077667Hier is een imposante fototentoonstelling ondergebracht.

P1077673Prachtige Afrikaanse taferelen.

L1270955ART NOUVEAU op zijn Afrikaans…

P1077668Inderdaad… ook dit is Afrika.

P1077666Er is ook een tijdelijke tentoonstelling met mooie schilderijen. Na dit bezoek trekken we een paar uurtjes naar onze B&B. Ons klassiek rust intermezzo.FullSizeRender 2In de hall een beeld vervaardigd uit afval van ijzer.

P1077677Tegen 19 u trekken we opnieuw het stad in. Naar onze klassieke straat met de vele restaurantjes.

b89bf5eb9dad367c1c040909df73b6d4Gisterenavond waren onze ogen gevallen op Italiaans Restaurant NOLIO. We hebben niet gereserveerd, en er is momenteel geen plaats beschikbaar. Maar patron Jono dringt aan dat we twintig minuten zouden wachten op het buitenterras. Als tegenprestatie brengt hij ons (gratis) een reuzenschotel foccaccio om te delen. Een half uurtje later kunnen we binnen onze plaats innemen. Onze bestelling is al doorgegeven; voor alle vier een spaghetti, maar iedereen op een verschillende wijze. Van bolognaise over fruti di mare tot gamberi. Hier ook met ons intussen klassieke Sauvignon Blanc. Serveuse Lindi schenkt ons intussen het spuitwater en de Sauvignon Blanc in. Spijts we het lastig hebben om alles op te krijgen zowel mijn als Luc’s ogen bijna gelijktijdig op de tekst “Irish Coffee” van de menukaart. Ons probleem is echter dat ze in Zuid-Afrika geen goede Irish kunnen maken. Mede omdat ze de whisky gewoonlijk niet flamberen. Lindi weet ook niet of ze dit hier wel doen. Na wat over- en weer gepraat met Lindi, de barman Eddy en de patron Jono stelt Jono voor dat Luc gaat helpen in de bar om die Irish te prepareren. IMG_8398Tien minuutjes later komt Lindi triomfantelijk met de eerste Irish coffee aandraven. Vanaf nu kan Zuid-Afrika ook lekkere Irish coffee maken. Mooi experiment, en patron Jono bedankt Luc voor de opleiding.

 

IMG_0229We drinken de Irish op de gezondheid van een Belgische vriend.
IMG_0227Santé Guy!

Tegen 21u30 trekken we tevreden naar huis.